خلاصه ماشینی:
"هرچند هایزر نیز بعد از پیروزی انقلاب او را خیانتکار دانست اما مقاومت قرهباغی تا روز قبل از بیستودوم بهمن سال 1357 برای حفظ سلطنت، سرکوب مخالفان از سوی او، اختفای بیش از یکسال در تهران، فرار و پیوستن به عناصر گریخته از ایران و سرانجام ملاقات با رضا پهلوی و سایر مخالفان انقلاب، احتمالات و چراهای دیگری را در مورد او مطرح میکند.
[34] با فرارسیدن ماه مبارک رمضان و پیشبینی رژیم شاه مبنی بر افزایش فعالیتهای انقلابیون، برای مقابله با نیروهای انقلابی و کنترل اوضاع، به دستور ارتشبد قرهباغی افراد یگانهای آموزشی با شش دستگاه نفربر زرهی در ده محل طبق تقاضای شهربانیهای مشهد، قم، خمین، کاشان، رفسنجان، بهبهان، کازرون، شیراز، استهبان و جهرم، آنها را پشتیبانی کردند.
این جلسه که به ریاست شریفامامی و با حضور اعضای کمیسیون امنیت ملی ــ از جمله ارتشبد قرهباغی ــ تشکیل شد از ساعت پنج بعدازظهر شانزدهم شهریورماه 1357 تا پاسی از شب ادامه یافت و سرانجام مقرر گردید از صبح هفدهم شهریور، در تهران و یازده شهر دیگر حکومتنظامی اعلام شود.
[53] با توجه به فرارسیدن ماه محرم، دولت ازهاری با این مساله روبرو بود که آیا به دستههای مذهبی اجازه راهپیماییهای تاسوعا و عاشورا داده شود یا خیر؟ این مساله در جلسه شورای امنیت ملی مطرح گردید و در این جلسه، قرهباغی با توجیه اینکه دولت نظامی قصد دارد از شکلگیری زمینه تظاهرات ــ با هدف برقراری آرامش ــ جلوگیری کند، با صدور مجوز برای برگزاری راهپیماییهای تاسوعا و عاشورا مخالف بود[54] اما سرانجام علیرغم مخالفت او و عدهای دیگر، مجوز راهپیمایی صادر شد."