خلاصه ماشینی:
"3. شرایط موفقیت یکی از سؤالات اساسی که همواره در مورد پروسهء ملتسازی مطرح بوده این است که اساسا چرا این برنامه در بعضی موارد موفق بوده،ولی در بعضی دیگر نتایج قبولی نداشته است؟آیا علت موفقیت یا عدم موفقیت این برنامه به مدلی که برای پیشبرد آن انتخاب شده است بستگی دارد؟ اساسا ملتسازی میتواند از دو مدل اصلی ناشی شود:ملتسازی از داخل و ملتسازی از خارج یک کشور.
اما در نقد نظر نویسندگان کتاب، تأکید میشود که کشورهایی مانند بوسنی و کوزوو که روند ملتسازی موفقی دارند نه تنها از جهت تفاوتهای قومی وضعیت بهتری در مقایسه با سه کشور یاد شده نداشتند، بلکه در بعضی موارد حتی گسستهای عمیقتری هم دارند و همسایگانی که به این نوع تفاوتها دامن میزنند؛برای مثال صربهای کوزوو یا بوسنی عمیقا تحت تأثیر حکومتهای رادیکال صربی در صربستان هستند و متناسب با منافع آنها حرکت میکنند و یا کرواتهای بوسنی عمیقا پیوندهای قومی و مذهبی خودشان را با کرواسی حفظ کردهاند و با آنها همسویی دارند.
بنابراین،با توجه به درسهایی که از مطالعه تجربیات هفتگانه میآموزد،سؤال اصلی این نیست که چگونه میتوان از عراق خارج شد،بلکه سؤال این است که تا کجا و با چه سرعتی میتوان در قدرت با عراقیها و جامعهء بین الملل شریک و سهیم شد و همچنان بر دوران گذار به دمکراسی و ثبات هم نظارت کرد؟ در پایان،باید یادآور شد که این گزارش ضمن اینکه اطلاعات مفیدی در مورد نحوهء عملکرد آمریکا در نمونههای مورد مطالعه به دست میدهد،جهتگیری کاملا آمریکایی دارد و تلاش میکند توجیهگر اقدامات آمریکا در این زمینه باشد."