چکیده:
یکی از موضوعات بحثبرانگیزی که طی دهههای گذشته موجب کاهش اثربخشی نوشتهی معتبر حسابرسی گردیده است بحث نقش و مناسب بودن نمونهگیری آماری در حسابرسی است.از این رو،در این شماره به بررسی نوشتههای نمونهگیری آماری در حسابرسی خواهیم پرداخت.
خلاصه ماشینی:
"در زمان استفاده از روش نمونهگیری دلاری احتمال گزینش یک حساب متناسب با مبلغ دلاری آن حساب است،در حالی که در نمونهگیری تصادفی هریک از حسابها، احتمال گزینش برای تمام حسابها یکسان است.
این روش موضوع بسیاری از مطالعاتت شبیهسازی شدهای است که برای آزمون اتکاپذیری آن طراحی شده است (اندرسون و تیتلبوام،3791؛گودفلو،لوبکی و نتر،4791 الف و ب)زیرا نظریهی اصولی که اتکاپذیری آن را ثابت کند وجود ندارد.
محدودهی استرینگر برای استفاده در آزمون (به تصویر صفحه مراجعه شود) فرضیه ایجاد شده و''آزمون یک دنبالهای‘‘ است که برای حفاظت در مقابل دو خطای احتمالی تصمیمگیری یعنی،احتمال پذیرش نادرست و کژنمایی بااهمیت مانده طراحی شده است.
‘‘ (30,053 AU )رهنمود حسابرسی انجمن حسابداران رسمی آمریکا،با عنوان نمونهگیری آماری،تعریف زیر را ارائه میکند: هرروش نمونهگیری که ریسک را اندازه نمیگیرد روش نمونهگیری غیر آماری است.
حتی اگر حسابرس یک نمونهی تصادفی را انتخاب کند،اگر حسابرس از نتایج نمونهگیری ارزیابی آماری نکند روش نمونهگیری غیر آماری است.
بنابراین،اگر چه این رهنمود حسابرسی توانایی نمونهگیری آماری در سنجش ریسک نمونهگیری را میستاید،تصمیم حسابرس برای چشمپوشی از نظریهی آماری موجود و اتکا بر قضاوت یا بینش در تفسیر تاریخ روش نمونهگیری را مجاز میشمارد.
رهنمود حسابرسی اظهار میدارد: نمونهگیری آماری به حسابرس کمک میکند (1)نمونهای اثربخش طراحی کند،(2)کفایت شواهد کسب شده را اندازه بگیرد،و(3)نتایج نمونه را به صورت کمی ارزیابی کند.
چه وقت استفاده از نمونهگیری آماری مناسب است؟ نمونهگیری آماری زمانی به کار برده میشود که حسابرس میخواهد بدون آزمون تمام اجزای تشکیلدهندهی جامعه نتیجهای را ترسیم کند."