چکیده:
طرح مساله: خودکشی یک مشکل روانی و اجتماعی و اولین گام در برنامه ریزی برای پیشگیری از خودکشی، توجه به کانون خانواده می باشد. این پژوهش به منظور شناخت برخی عوامل خانوادگی مرتبط با اقدام به خودکشی انجام گرفته است.
روش: این تحقیق یک مطالعه مورد ـ شاهدی می باشد. جامعه آماری آن در گروه مورد، کلیه افراد اقدام کننده به خودکشی ساکن شهر اراک می باشد که در فاصله زمانی مهر 1382 تا پایان اسفند ماه 1382 برای دریافت خدمات اورژانس به بیمارستان ولیعصر (عج) شهر اراک مراجعه کرده و تعداد آن ها در گروه مورد 130 نفر (51 مرد و 79 زن) بوده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، فهرست وارسی حاوی سوالات بسته بوده است.
یافته ها: آزمون های آماری رابطه معناداری بین «طلاق والدین، خشونت در خانواده، درجه ارتباط کلامی در خانواده، اختلاف والدین، مورد اذیت و آزار قرار گرفتن به لحاظ جسمانی، کلامی یا جنسی در دوران کودکی، سابقه اقدام به خودکشی در خانواده یا آشنایان، سابقه مصرف مواد در خانواده، مراجعه به روان پزشک در خانواده» و اقدام به خودکشی را نشان دادند.
نتایج: خانواده یک کانون فرهنگی اجتماعی مهم به شمار می آید و با افزایش ارتباط و انسجام در خانواده می توان به کاهش آمار خودکشی کمک کرد.
خلاصه ماشینی:
"جامعۀ آماری آن در گروهمورد،کلیۀ افراد اقدامکننده به خودکشی ساکن شهر اراک میباشد که در فاصله زمانی مهر1382 تا پایان اسفندماه 1382 برای دریافت خدمات اورژانس به بیمارستان ولیعصر(عج)شهر اراک مراجعه کرده و تعداد آنها در گروه مورد 130 نفر(51 مرد و 79 زن)بوده است.
در مجموع با 561 نفر(339 زن و 222 مرد)مصاحبهشد و یافتهها نشان داد که اقدام به خودکشی در این شهر در مقایسه با جمعیت عمومیبیشتر در افراد جوان اتفاق افتاده و در زنان 1/5 برابر مردان بوده است.
نتایج نشان داد که گروه سنی 24-15 ساله،51 درصد آزمودنیها را تشکیل داده و در 15 درصد افراد،سابقۀ اقدام قبلی وجود دارد کهدر 66 درصد این موارد خودکشی در طی یک سال گذشته رخ داده است.
مطالعات انجام شده نشان داد که مهمترین عوامل مؤثر بر اقدام به خودکشی عواملخانوادگی است که این پژوهش سعی دارد این عوامل را بررسی نماید.
2-2)جامعۀ آماری و روش نمونهگیری جامعۀ آماری در گروه مورد،کلیۀ افراد اقدامکننده به خودکشی بودند که در فاصلۀ زمانیمهرماه تا پایان اسفندماه 1382 برای اقدام درمانی به مراکز آموزشی درمانی شهر اراکمراجعه کرده و خدمات فوریتی برای آنها انجام گرفته بود.
در این مطالعه چون گروه مورد افراد دردمندی بودند کهآخرین راه را برای پایان بخشیدن به مشکلات زندگی خود(اقدام به خودکشی)انتخابکرده بودند و نیازمند راهنمایی و ایجاد امید و شوق به زندگی بودند پس از تکمیلچک لیست و مصاحبه،پژوهشنگر بر سر بالین آنها دقایقی را صرف مشاوره میکرد."