چکیده:
در پی افزایش قیمت نفت در دههی هفتاد میلادی،توجه به کارایی مصرف سوخت در جهان افزایش یافته است.اما در این بین کشورهای صادرکنندهی نفت از جمله ایران،با توجه به منابع بزرگ انرژی خود کمتر به این موضوع پرداختهاند.سالانه میلیونها بشکه معادل نفت خام در بخشهای مختلف کشور،انرژی مصرف میشود و این در حالی است که ساختار فرسودهی تولید کشور سبب شده است تا شدت مصرف انرژی در ایران بسیار بیشتر از استانداردهای جهانی باشد.در این پژوهش وضعیت مصرف انرژی در صنعت مرغداری بهطور خاص مورد بررسی قرار گرفته،و با قیمتهای منحرف شدهی موجود حاملهای انرژی و تفاوت قیمتهای داخلی و منطقهای و همچنین با استفاده از دو مفهوم نوظهور شرکتهای خدمات انرژی و مکانیزم توسعهی پاک،تلاش شده است تا راهحل عملی و اقتصادی برای کاهش شدت مصرف انرژی در صنعت مرغداری کشور از طریق نوسازی این صنعت در جهت بهینهسازی مصرف سوخت یافت شود.در این مقاله نشان داده میشود که نوسازی صنعت مرغداری در ایران نمونهای است که از لحاظ فنی امکانپذیر بوده و از لحاظ مالی توجیهپذیر است و از محل صرفهجویی قابل حصول در مصرف سوخت،تأمین مالی میشود و تعریف آن در قالب یک طرح توسعهی پاک نیز بر جذابیت اقتصادی اجرای آن میافزاید.
خلاصه ماشینی:
"آنچه در پژوهش انعکاس یافته در این مقاله،مورد بررسی قرار میگیرد،مربوط به نتایج مالی و اقتصادی سرمایهگذاری در گسترش فناوریهای نوین و کممصرف در صنعت مرغداری،بهجای هزینه کردن آن بهصورت یارانه بر حاملهای سوختی است، چراکه حتی با افزایش قیمت هرلیتر نفت گاز(سوخت مصرفی عمده در صنعت مرغداری)از 561 ریال به 0051 ریال،باز هم تفاوت چشمگیری میان قیمتهای منطقهای و داخلی این حامل وجود دارد که بهصورت یارانهی دولتی پرداخت میشود.
برپایهی نرخ تنزیل 21 درصدی،نمایش ارزش فعلی خالص،مثبت و نرخ بازگشت داخلی طرح معادل 57 درصد بوده است که نه تنها تمام سرمایهگذاریهای انجام شده برای نوسازی این صنعت از محل صرفهجویی در مصرف سوخت به سرمایه- گذار(شرکت خدمات انرژی)در کمتر از 2 سال بازگشت خواهد داشت،بلکه اجرای آن بسیار جذاب خواهد بود(ابو القاسمی،7831).
نتایج نشان میدهند که حتی بدون در نظر گرفتن منافع زیستمحیطی طرح،اجرای پروژه در مناطق سردسیر،خشک مرکزی و معتدل(به غیر از حالت بدبینانه در مناطق معتدل) دارای توجیه مالی بوده و اگر بتوان طرح را در چارچوب مکانیزم توسعهی پاک تعریف و منافع ناشی از انتشار کمتر گازهای گلخانهای را عاید پروژه کرد،نه تنها بر جذابیت و توجیه اقتصادی اجرای این طرح در آن مناطق افزوده خواهد شد،بلکه با یک نگاه خوشبینانه،نوسازی کامل سالنهای مرغداری حتی در مناطق گرمسیر نیز توجیهپذیر شده و طرح،از محل صرفهجویی در مصرف سوخت،تمامی سرمایهگذاری هنگفت اولیه را در کمتر از 01 سال از دوران بهرهبرداری خود بازگشت خواهد داد."