چکیده:
هدف:این پژوهش به منظور مطالعه ارتباط برخی از مئداخلههای زودهنگام با موفقیت تحصیلی دانشآموزان دارای آسیب شنوایی انجام گرفته است. روش:پژوهش به صورت توصیفی و از نوع همبستگی است و جامعه آماری آن شاما 90 نفر از دانشآموزان آسیبدیدهء شنوایی دوره ابتدایی(57 نفر پسر و 33 نفر دختر)است که در سال تحصیلی 87-1386 در آموزشگاههای ویژه شهر اردبیل مشغول به تحصیل بودند.برای تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول اچ.اس.بولا،تعداد 45 نفر پسر و 25 نفر دختر با رعایت تناسب جنسی از جامعه به صورت تصادفی انتخاب شدند.برای جمعآوری دادهها،از دو پرسشنامه محققساخته و نیز از پروندهء پزشکی و توانبخشی دانشآموزان استفاده شد و فرضیههای تحقیق به روش آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفتند.یافتهها:نتایج پژوهش نشان داد که بین هر یک از متغیرهای سن تشخیص کمشنوایی،سن شروع استفاده از وسایل کمکشنوایی(سمعک)،سن بهرهگیری از برنامههای تربیت شنوایی و گفتار درمانی و نیز سن شروع آموزشهای والدین با موفقیت تحصیلی دانشآموزان،ارتباط معنیدار(همبستگی مفی)وجود دارد.همچنین بین متغیرهای استفاده مداوم از سمعک،میزان حضور دانشآموزان در برنامه های تربیت شنوایی و گفتار درمانی،همکاریهای والدین با تیم توانبخشی،تحصیلات والدین و وضعیت اقتصادی خانوادهها با موفقیت تحصیلی همبستگی مثبت معنیداری مشاهده شد.نتیجهگیری:مداخلههای زودهنگام با موفقیت تحصیلی دانشآموزان ارتباط معنیدار دارد و موجب پیشرفت تحصیلی آنها میشود،اما متوسط سنین مداخلهها در جمعیت تحت مطالعه در حد قابل قبولی نیست و هنوز با سنین مطرحشده از جانب کمیته مشترک جهانی فاصله زیادی دارد.
Objective: The present study was conducted to explore the relation of some early intervention on the academic achievement of hearing impaired children.
Method: A descriptive-correlational research design was employed. The statistical population comprised 90 hearing impaired elementary school children (57 boys and 33 girls) attending special educational institutions in Ardabil during the academic year 1386-1387. Initially، 70 children were selected using H. S. Bola`s table and then using an appropriate stratified sampling method 45 boys and 25 girls were selected as the statistical sample for investigation. To collect the data، two questionnaires constructed by the researcher and reference to the children’s medical and rehabilitation records were used. As the criterion for academic achievement the average of the grades obtained by the students in the first and second semester of the academic year was considered. The research hypotheses were analyzed using the statistical test of Pearson` correlation coefficient.
Results: Data analysis revealed a significant (inverse relation) between each of the variables of age at diagnosis of hearing impairment age when hearing aid use began and age when parental education began and academic achievement. Secondary research findings indicated that continuous hearing aid use degree of participation in hearing training and speech therapy programs extent of parental cooperation which the rehabilitation team educational status of parents and socioeconomic status of the family are associated with academic success as revealed by the significant correlations between these variables.
Conclusion: There exists an inverse relationship between early interventions and the academic achievement for hearing impaired children.
خلاصه ماشینی:
یافتهها:نتایج پژوهش نشان داد که بین هر یک از متغیرهای سن تشخیص کمشنوایی،سن شروع استفاده از وسایل کمکشنوایی(سمعک)،سن بهرهگیری از برنامههای تربیت شنوایی و گفتار درمانی و نیز سن شروع آموزشهای والدین با موفقیت تحصیلی دانشآموزان،ارتباط معنیدار(همبستگی مفی)وجود دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) همانطور که ملاحظه میشود متوسط سن تردید 2/2 سال،سن تشخیص کمشنوایی 2/4 سال،سن شروع استفاده از سمعک 2/9 سال،سن شروع شرکت در برنامه تربیت شنوایی3/6 سال،سن دریافت گفتاردرمانی 4/2 سال و سن شروع آموزشهای والدین 3/6 سال است که بین هر یک از آنها ارتباط معنیدار وجود دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) همانطور که جدول 4 نشان میدهد در مورد فرضیه سوم تحقیق،مقدار همبستگی 846/0 r و در فرضیه چهار 096/0- r است که با در نظر گرفتن 07 N و 10/0<P به دست آمده با این شرایط در سطح 99 درصد معنیدار هستند و میتوان نتیجه گرفت که اینرابطه در هر یک از فرضیههای فوق از نوع همبستگی منفی است؛یعنی هرچه سن شروع شرکت در برنامههای تربیت شنوایی و گقتار درمانی پایینتری باشد،به همان اندازه دانشآموزان،از موفقیت بالاتری از نظر تحصیلی برخوردار بودهاند.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) همانطور که ملاحظه میشود،در بین برنامههای توانبخشی،متغیر استفاده مداوم از سمعک با مقدار 917/0 r بیشترین تأثیر مثبت را در موفقیت تحصیلی دانشآموزان دارد و کمترین تأثیر مربوط به میزان تحصیلات مادر و برابر با 024/0 r است بحث و نتیجهگری در تحلیل فرضیه اول،مقدار همبستگی 625/0- r به دست آمده نشان میدهد که بین سن تشخیص کمشنوایی و موفقیت تحصیلی ارتباط معنیدار(از نوع معکوس)وجود دارد؛یعنی هرچهقدر آسیب شنوایی کودکان سریعتر و در سنین پایینتر تشخیص داده شود،از موفقیت تحصیلی بالاتری در آینده برخوردار میشوند.