چکیده:
تربیت افراد متخصص و انجام پژوهش و تولید دانش،از اهیمت بسزایی برخوردار است.بنابراین امروزه ارزیابی کیفیت دورههای دکتری در نظامهای ارزیابی دانشگاهها مدنظر قرار میگیرد.این پژوهش از نوع کاربردی و روش تحقیق آن توصیفی- تحلیلی است و برای انجام آن از ابزارهای کمی(پرسشنامه)بهره گرفته شده است. جامعهء مورد مطالعه شامل:1-مدیر گروه 2-اعضای هیأت علمی 3-دانشجویان دورهء دکتری 4-دانشآموختگان و کارفرمایان است.باتوجه به کوچک بودن جامعهء مورد مطالعه و به منظور بررسی عمیق آن سرشماری کامل انجام شده است.در نهایت با توجه به دادههای به دست آمده،میزان مطلوبیت هریک از عوامل مورد ارزیابی به این ترتیب است:عامل اول-دانشجویان:مطلوب؛عامل دوم-اعضای هیأت علمی: مطلوب؛عامل سوم-برنامهء درسی:نسبتا مطلوب؛عامل چهارم-منابع کالبدی:نسبتا مطلوب؛عامل پنجم-فرایند تدریس و یادگیری؛نسبتا مطلوب؛عامل ششم- دانشآموختگان:نسبتا مطلوب؛عامل هفتم-مدیریت گروه:مطلوب. در طی دو دههء گذشته،اغلب نظامهای آموزشعالی جهان کوششهایی برای انجام ارزیابی و بهبود کیفیت آموزش،پژوهش و عرضهء خدمات تخصصی در سطح دانشگاه و نیز در سطح نظامهای آموزشعالی انجام دادهاند.کشورهایی که به کسب تجربهء موفق در این زمینه نایل آمدهاند،به انجام ارزیابی مستمر پرداختهاند و از ارزیابی درونی به عنوان رویکردی زیربنایی با هدف اشاعهء فرهنگ کیفیت استفاده کردهاند.در ایران نیز اجرای طرحهای مربوط به ارزیابی مستمر از سال 1375 آغاز شد.پس از آن کوششهایی در انجام ارزیابی درونی در گروههای آموزشی دانشگاهی به عمل آمده است.در این راستا ارزیابی کیفیت دورههای دکتری نیز به علت نقش این دورهها در
خلاصه ماشینی:
"در نهایت با توجه به دادههای به دست آمده،میزان مطلوبیت هریک از عوامل مورد ارزیابی به این ترتیب است:عامل اول-دانشجویان:مطلوب؛عامل دوم-اعضای هیأت علمی: مطلوب؛عامل سوم-برنامهء درسی:نسبتا مطلوب؛عامل چهارم-منابع کالبدی:نسبتا مطلوب؛عامل پنجم-فرایند تدریس و یادگیری؛نسبتا مطلوب؛عامل ششم- دانشآموختگان:نسبتا مطلوب؛عامل هفتم-مدیریت گروه:مطلوب.
پژوهشگر برای انجام ارزیابی درونی گروه مدیریت و برنامهریزی آموزشی دانشگاه تهران براساس مراحل پیشگفتهء رایج در آموزشعالی ایران(21 گام)اقدام کرده،در فرایند انجام کار به علت نبود هدفهای مشخص و قابل سنجش در گروههای آموزشی برای استناد،به مطالعهء کلیهء آییننامهها و بخشنامههای صادر شدهء موجود در دانشگاه در رابطه با فعالیتهای گروههای آموزشی پرداختند و در ادامه متوسط عملکرد 3 سال گذشتهء گروه در حوزهء توسعهء نیروی انسانی(درونداد)، فعالیتهای آموزشی و پژوهشی اعضای هیأت علمی(فرایند)،دانشآموختگان و آثار علمی گروه(برونداد)را مورد بررسی قرار داده و براساس آنها و باتوجه به انتظارات هیأت علمی الزامات یا معیارهای قضاوت را در ارزیابی دروس تعریف نموده است.
میزان مطلوبیت نهایی دانشگاه تهران 7\(2*4)+(3*3) 2/24 آنچه از مطالب گفته شده برمیآید این است که وضعیت دورهء مورد مطالعه بجز در عوامل دانشجویان،اعضای هیأت علمی و مدیریت گروه،بقیهء عوامل در سطح نسبتا مطلوب قرار دارند و با وضعیت مطلوب فاصله داشته و میتوان با انجام برنامهریزی منطقی و عملی برپایهء نتایج حاصل از این ارزیابی،برای بهبود کیفیت دوره و تحقق رسالت و اهداف آن به وضعیت مطلوب دست یافت."