دور شدن در عمق تصویر (نگاهی به نقاشی های شهریار احمدی در گالری ماه) معرفی و نقد

"اما آن‌چه تجرید آثار وی را از نقاشان همین ژانر در ایرانبالاتر نگه می‌دارد،توانایی در پیچش‌های عناوین به خودی‌خود و در ازای تصویر کار شده رویبوم است. شهریار احمدی ژانر خود را خوب می‌شناسد و ظرفیت‌های بصری نقاشی انتزاعی را درتجریدهای خود به گونه‌ای وارد می‌کند که عنصر تجرید شده با راهکارهای انتزاعی؛تجربهتازه‌ای پیش‌رو می‌نهد. اما مشکلی که بسیاری از نقاشان ما را دچار تکرار کرد شهرت زودرس،فضای راکد نقد و نوعیرخوت حاصل از رونق بازار آثارشان بود و از دیگر سو محدود بودن و کم تحرکی فضایتجسمی که دلیل عمده‌ی آن هم محدود بودن منابع برای هنرمندان می‌تواند باشد. تحسین‌های بی‌مورد برای سایه‌پردازی و گاهی برایرنگ مالی شلخته و بی‌اساس،هر دو از یک چیز ناشی می‌شود و آن نوعی دید املی نسبت بهنقاشی است،قضیه این است که عدم ترجمه‌ی منابع استاندارد و قابل رجوع در زمینه‌ی جریاناتهنر معاصر،نوعی نگاه دگم را که از ایسم‌بازی هنرمندان ایران ناشی می‌شود،به جریان نقد ونقاشی معاصر ما منگنه کرده است."