خلاصه ماشینی:
"فرانسیس کری کتابدار دردمند موزهء بریتانیا نوشته:دورولیا آبت ترجمه:مهرداد نیکنام سال 2791 سالگرد دویستمین سال تولد تنها کتابداری بود که در کلیسای وستیمینیسر به خاک سپرده شده است.
F. Caryy:The Librarian Friend of Lamb and Coleridge"in Library Quarterly.
Henry Francis Cary.
این حادثه بشدت در او اثر کرد و اساس و سبب پیدایش بیثباتی روانی او در تحمل فقدان دیگر افراد خانواده گردید و بهمین سبب بود که هیأت امنای موزه بریتانیا در شایستگی وی برای تصدی مقام ریاست کتابخانه(در سال 7381)تردید کردند.
وقتی تصور میکنیم که کری تارک دنیا در گوشه حجره یک صومعه نبود بلکه روحانیی بود با مواجب مختصر و خانوادهای بزرگ که اوقات بسیاری از عمرش را صرف نوشتن نامههایی درباره عشریه شغلم میکرد درمییابیم که این موفقیت باور نکردنی است.
وقتیکه در سال 7381 به مقام ریاست بخش کتابهای چاپی انتصاب شد رقبایش برای او مضمونی کوک کردند که او را در ابتدای ورودش به لندن دیدهاند که در خیابانها موش سفید میفروخته است!67 قرن نوزدهم زمان انجام یکی از اصلاحات اجتماعی بود و موزه بریتانیا هم از آن مستثنی نمیشد.
راجرز در سخنرانیش در جلسه بشرح زیر گزارش خود را دراینباره بیان میدارد: بمحض استعفای بیبر کتابدار ارشد موزه بریتانیا نامهای به اسقف اعظم کنتر بری بمنظور تاکید حق کری برای اشغال این پست خالی نوشتم.
پانیتسی اینقدر کند ذهن نبود که اهمیت مطلب را درک نکند پس بتندی گفت:پس این کار بمن مربوط میشود و کری پاسخ داد:بیتردید اینطور است.
E. Edwards,Lives of the Founders of the British Museum(1870),p."