چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی چگونگی عرضة اطلاعات ادب پارسی در اینترنت است. برای این منظور، از روش پیمایشی با رویکرد وبسنجی بهره گرفته شده است. معیارهایی که برای بررسی وضعیت این صفحات وب در نظر گرفته شده است عبارتاند از: فراوانی تارگاهها [وبسایتها]ی ادب پارسی، دوره، قالب متون ادبی، و زبان ارائة این متون و همچنین نوع محتوا و گسترة آن. یافتهها نشان میدهد که تارگاههای اختصاصی، در مقایسه با تارگاههای عمومی، تارگاههای ویژة ادبیات کلاسیک در مقایسه با ادبیات نو، و تارگاههای ویژة قالب نظم در برابر قالب نثر از فراوانی بیشتری برخوردار هستند. با آنکه بیشتر تارگاههای بازیابی شده به ارائة اطلاعات تماممتن میپردازند، اما با توجه به اندک بودن شمار تارگاههای ادب پارسی، بخش گستردهای از متون ادب پارسی در این تارگاهها پوشش داده نشده است. اجرای طرحی در جهت دیجیتالی کردن متون ادب پارسی و عرضة اینترنتی آنها میتواند یکی از راهکارهای بهبود این وضعیت باشد. در مجموع، شمار تارگاههای پیرامون ادب پارسی بسیار ناچیز برآورد میشود و این در حالی است که مقایسة یافتههای پژوهش حاضر با یافتههای پژوهش منتشرنشدهای که در سال 83 به همین منظور انجام شده بود، نشان از کاهش فراوانی تارگاهها در سال 87 نسبت به سال 83 دارد.
خلاصه ماشینی:
"با آنکه بیشتر تارگاههای بازیابی شده به ارائۀ اطلاعات تمام متنمیپردازند،اما باتوجه به اندک بودن شمار تارگاههای ادب پارسی،بخش گستردهای از متون ادب پارسی در این تارگاهها پوشش دادهنشده است.
در مجموع،شمار تارگاههای پیرامون ادب پارسی بسیار ناچیزبرآورد میشود و این در حالی است که مقایسۀ یافتههای پژوهشحاضر به یافتههای پژوهش منتشر نشدهای که در سال 83 به همینمنظور انجام شده بود،نشان از کاهش فراوانی تارگاهها در سال 87نسبت به سال 83 دارد.
Shera&Yang ادبیات ملل مختلف بسیار اندک است،به ویژه تاکنون هیچگونه پژوهش وبسنجی در موردتارگاههای ادبی پارسی در اینترنت صورت نگرفته است.
بدین منظور،پژوهش حاضر اهداف ویژهایرا دنبال میکند که عبارتاند از:تعیین وضعیت تارگاهها یا صفحات وب بازیابی شدهبه لحاظ دوره،قالب متون ادبی تحت پوشش و زبان ارائۀ این متون،تعیین نوع محتوا(تمام متن،کتابشناختی یا چکیده)،و گسترۀ آن(اختصاصی یا عمومی).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول 3 انواع تارگاههای اختصاصی بررسی این تارگاهها نشان داد که در بین تارگاههایی که به اثر ادبی خاصی اختصاصیافتهاند،فراوانی تارگاههایی که به شاهنامه،مثنوی،و رباعیات خیام پرداختهاند بیش ازسایرین است.
این امر،که بیشتر تارگاههای بازیابی شده به ارائۀ اطلاعات تمام متن میپردازند حاکیاز آن است که پدیدآوران کوشیدهاند که از فضا و امکانات موجود در وب برای فراهمآوریدسترسی به اصل آثار ادبی پارسی بهره گیرند.
چنانچه به اشاعه و گسترش زبان و ادب پارسی بیندیشیم،ضروریاست علاوه بر تلاش در جهت راهاندازی تارگاههای ادبی گوناگون یا اجرای یک طرحیکپارچۀ ملی،راهنماهایی نیز جهت تسهیل دستیابی و ارزیابی اعتبار تارگاهها و اطلاعات عرضه شده پدید آید و در آنها کیفیت اطلاعات تارگاهها توسط کارشناسان ادبیات پارسیمورد نقد و بررسی قرار گیرد."