خلاصه ماشینی:
"لذا اولین راهکاری که به نظر میرسد استفاده از نرمافرازهای مبدل و پویشگرها4 برای رقومی کردن منابع است.
پس در نتیجه این نوع پویشگرها برای ورقههای آزاد کاغذ عالی عمل میکنند ولی آنها را نمیتوان در مورد مدارک صحافی شده(دارای عطف) به کار برد(5:1).
4پویشگرهای استوانهای این پویشگرها اندازه بزرگی دارند و با استفاده از آنها میتوان تصاویر را با کیفیت و جزئیات بالا پویش کرد(2:1).
بیشتر پویشگرهایی که برای کاربرد خانگی و غیرحرفهای طراحی شدهاند،دقت تصویر معادل 2400 نقطه در اینچ دارند که به کاربران امکان میدهد تصاویر موردنظر خود را با کیفیت مناسب پویش کنند.
چون اگر برای این کار از نرمافزار استفاده کنید،کیفیت تصویر کم و از وضوح آن کاسته میشود.
دوربینهای رقومی یکی از مشکلات یک پویشگر مسطح آن است که برای گرفتن یک تصویر درست سند باید سطح پویشکننده کاملا تخت باشد.
وقتی این تصمیم گرفته شد،دو محیط تصویر اصلی وجود خواهد داشت:اول اینکه چه نوع تصویری پویش خواهد شد؟(خاکستری،سیاه و سفید،یا رنگی)و دوم اینکه با چه قابلیت وضوحی این عمل انجام میگیرد؟ مزایا و محدودیتها هریک از پویشگرهایی که معرفی شدند مزایا و محدودیتهای مربوط به خود را دارند.
اما دست یافتن به این بلندپروازی مستلزم رقومی کردن میلیونها کتاب،نشریه و مجله است به ویژه اگر قرار باشد به روش دستی،صفحه به صفحه هر کتاب یا مجله را پویش کنیم و به یک بانک اطلاعاتی بسیار عظیم معرفی کنیم.
به همین دلیل کتابداران دانشگاه استانفورد رقومی کردن اطلاعات چاپی را از کتابها و مطالبی آغاز کردهاند که اهمیت سیاسی و تاریخی آن بسیار زیاد است و از سویی دیگر با مشکل قانون حق مؤلف مواجه نیستند."