چکیده:
با بررسی آیات و روایات وارده در باره اطلاع از شروع ماههای قمری، در منابع
روایی شیعه و سنی، براحتی میتوان دریافت معیارهای مجلس افتای اعلای عربستان که
مومجب اصلی تشتت آرا در اعلام آغاز ماههای قمری است با هیچ یک از منابع حدیثی
سازگاری ندارد و با بیاعتبار شدن آن معیارها، مشکل اصلی در این باره تا حد زیادی
مرتفع خواهد شد.معیار دیدن، اصلیترین ملاکها در تعیین آغاز ماههای قمری است و
نجوم فقط میتواند بگوید هلال حتما دیده میشود یا اینکه اصلا امکان رؤیت وجود
ندارد.ولی در موارد بینابینی، باز خود رؤیت است که اهمیت دارد.
خلاصه ماشینی:
"بحثبررسی اجمالی اختلافات ایجاد شده، نشان میدهد کشورهای اسلامی برای تعیین شروع ماههای قمری از روشهای مختلفی بهره میگیردند که عمده این روشها را میتوان در هفت گروه دستهبندی و بررسی کرد و ما در اینجا تنها به تفصیل مطالب در خصوص گروه نخست میپردازیم:گروه اول:شامل ممالکی است که بر مبنای معیار خاص اعلام رؤیت هلال در کشور عربستان سعودی عمل مینمایند و همچنین آن دسته از کشورهایی که در تقویمهایی خود از این کشور پیروی میکنند-مانند قطر، کویت، امارات عربی متحده، عمان، بحرین، یمن و ترکیه؛گروه دوم:مشتمل بر کشورهایی است که بر اساس رؤیت هلال و اثبات آن برای قاضی یا حاکم شرع بر مبنای شرایط محلی خود به طور مستقل عمل میکنند-همچون هند، پاکستان و ایران؛گروه سوم:شامل کشورهایی است که معیار ثابتی برای اعلام رؤیت هلال ندارند و ممکن است هر ساله تصمیمشان نیز متفاوت باشد-مثل نیجریه؛گروه چهارم:این گروه از ممالک، پیرو اولین کشور اسلامیاند که اعلام رؤیت میکند-مثل ممالک اروپایی و جزایر کاراییب؛گروه پنجم:شامل کشور مصر است که معتقد است اگر بعد از مقارنه، ماه پنج دقیقه پس از خورشید غروب کند، ماه جدید آغاز خواهد شد؛گروه ششم:مشتمل بر کشورهایی است که بر اساس معیارهایی نظیر سن هلال، ارتفاع آن، جدایی زوایهای آن از خورشید و دیگر ویژگیهای هلال قضاوت میکنند-مانند الجزایر، تونس، مالزی و اندونزی؛گروه هفتم:شامل کشورهایی میشود که در واقع بر اساس محاسبات نجومی؛ امکان رؤیت واقعی را اثبات مینمایند-نظیر ایالات متحده و کانادا."