خلاصه ماشینی:
"اغلب گروههای آموزشی مدرسان خود را برای تازه کردن اطلاعاتشان، به دانشگاههای ووهان و بیجینگ یا دانشگاه عادی چین شرقی میفرستند تا دورههای پیشرفتهای را بگذارنند و عموما مدرسان جوان را به شرکت در دورههای پیشرفتهای را کتابداری به صورت آموزش حین خدمت یا با ترک موقت سمت، تشویق میکنند، به این شکل است که آموزش مداوم در بسیاری گروههای آموزشی ریشه دوانده است.
اما اگر کتابداری با درجه کارشناسی در دانشگاه شروع به کار کند چهار سال بعد مربی میشود و طی این سالها در آمدش بیش از یک دانشجوی کارشناسی ارشد است که فقط از بورس استفاده میکند.
استاد شدن بیشتر به سنوات خدمت و موقعیت اجتماعی فرد بستگی دارد تا به استعداد و تدریس و کارهای پژوهشی او، مگر آنکه شخص در کارش خیلی برجسته، یا از شهرت زیادی برخوردار باشد، به طور کلی کسانی که عمری از آنهاگذشته موقعیت اجتماعی والاتری دارند و بنا بر این در عمل ارتقا به مقام استادی به سنوات خدمت بستگی پیدا میکند.
در پایان هر نیمسال مدرس باید گزارش کند که چند مقاله منتشر کرده است و گروه این تعداد را به دانشگاه گزارش میکند-و هر چه بیشتر، بهتر.
در حال حاضر بسیاری از مدارس کتابداری به مدرسان خود کمک میکنند که تحصیلشان را ادامه دهند و با کم کردن از میزان کار موظف آنها، ایشان را تشویق به گرفتن مدرک کارشناسی ارشد میکنند.
از آنجا که دانشجویان علوم کتابداری و اطلاعرسانی و در حال حاضر دورههایی را نمیگذرانند که به آنها کمک کند به مدرس کتابداری تبدیل شوند، لازم است مدارس کتابداری خود چند درس تربیتی، مانند آموزش و پرورش و روانشناسی در برنامه بگنجانند که به امر تربیت دانشجویان برای مربی شدن مدد رساند."