چکیده:
بحثی است دربارهء فهرستنویسی توصیفی منابع دیداری- شنیداری(بخصوص فیلم،ویدئو،ویدئو کاست و نوارهای صدا)بر اساس قواعد و استانداردهای بین المللی فهرستنویسی،از جمله استانداردهای بین المللی کتابشناختی توصیفی( ISBD )و با تکیه بر تجربیاتی که در آرشیوهای سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی به دست آمده است.
خلاصه ماشینی:
"آیا بهتر است مجموعه را کلی و به اصطلاح یک جا فهرست کنیم،یا هر یک از قسمتها را فیلم یا ویدئویی مستقل به حساب آورده و برای تک تک آنها برگهء فهرستنویسی بسازیم؟در این صورت بهتر است عنوان کلی مجموعه را سرشناسه قرار دهیم یا عنوان هر قسمت را؟ به طور کلی قاعدهء کار بر این عنوان اصلی مجموعه را سرشناسه قرار دهیم و عنوان فرعی را به دنبال آن بعد از نقطه بیاوریم.
به دلایلی چند این کار برای آرشیو عملی و مفید خواهد بود: 1)در بسیاری از موارد عنوان هر یک از قسمتهای یک مجموعه بع حد کافی گویا نیست و اگر هر قسمت را به طور مستقل فهرست کنیم و عنوان همان قسمت را سرشناسه قرار دهیم در امر بازیابی اطلاعات ایجاد اختلال میکند 2)از آنجا که سرشناسه در«برگهء مادر»عنوان فیلم یا ویدئو انتخاب میشود،برگههای ما در قسمتهای گوناگون یک مجموعه در برگهدان پراکنده میشوند و این از کارآیی برگهدان در بازیابی اطلاعات میکاهد.
خلاصه:داستان دانش آموزی که عکس معلم را روی دیوار (ادامه روی برگه بعد) شکل 13 بعضی از فهرستنویسان ترجیح میدهند که بین شغل و حرفه و نام افراد علامت(،)یا(:)بگذارند،مانند: بازیگران:حسن کسبیان،فیروز بهجت محمدی نکتهای که باید ذکر شود این است که نام عوامل تولید یا مصاحبه شوندگان یا اصولا هر شخص که نام او در برگهء فهرستنویسی آورده میشود و یا برای او معرف اضافی ساخته میگردد،باید تمام القاب، عناوین و سمتها از آن نام حذف شود:مثلا مصاحبه با محسن رفیق دوست[فیلم]/ (نه مصاحبه با برادر محسن رفیق دوست وزیر محترم سپاه پاسداران) مصاحبه با محمود طالقانی[ویدئو]/ (نه مصاحبه با آیت الله سید محمود طالقانی) در مورد گزارشهای خبری فارسی که نام مسؤل خاصی قید نشده گروه تهیه کنندهء گزارش را بعد از ممیز(/)میآوریم."