خلاصه ماشینی:
"پژوهش و حوزه: برای شدت و وسعت بخشیدن به مطالعات ادیان ما چه انگیزههایی داریم؟ آیا میتوان از قرآن و روایات، پشتوانههایی را برای اینگونه مطالعات و تحقیقات پیدا کرد؟ به عبارت دیگر، در متون مقدس ما مطالعه دینهای منسوخ، منع یا تشویق شده است؟ ابوالفضل محمودی: گمان نمیکنم بتوان آیه یا روایتی را پیدا کرد که صریحا ما را به مطالعه در ادیان دیگر تشویق کرده باشند؛ اما در قرآن گزارشهایی درباره عقاید و سوانح تاریخی پیروان ادیان پیشین آمده و برخی نیز نقد شده است.
اما سوءال مهمی که پیش میآید، این است که این مطالعه، ضرورت همیشگی و تاریخی ما است، یا معلول شرایط و اوضاع عصر حاضر است؟ ابوالفضل محمودی: دست کم برای حوزه یک ضرورت دائمی است؛ زیرا حوزویان ویژگیها و انگیزههایی دارند که آنان را ملزم به چنین مطالعاتی میکند.
پژوهش و حوزه: افزون بر آنچه اساتید فرمودند، به نظر میآید که بتوان فواید دیگری نیز برای مطالعات ادیان یافت؛ مثلا شاید ما از طریق اینگونه تحقیقات و تأملات، بصیرت بیشتری در دین خود بیابیم.
اکنون سوءال این است که وظیفه ما در حوزه چیست؟ ما باید از کجا شروع کنیم؟ چه روشهایی مناسبتر است؟ به عبارت دیگر، با توجه به ویژگیهای حوزه علمیه، کدام روش زودتر و بهتر نتیجه میدهد؟ ابوالفضل محمودی: فارغ از دستهبندیهای علمی که برای مطالعات ادیان ذکر کردهاند، سه روش را میتوان تصور کرد: روش انتقادی، گزارشی و همدلانه."