چکیده:
استفاده از شعر در بعضی متون علمی از جمله طب سنتی یادگیری را سریعتر و
استفاده عموم مردم را از آن بیشتر میکند.به عبارت دیگر، شعر فارسی همچون نثر،
توانایی خود را به عنوان زبان علمی در گذشته نشان داده است.در مقاله حاضر 71 اثر که
در موضوع طب سنتی به شعر سروده شده و نویسنده این سطور توانسته است اطلاعاتی درباره
آنها از منابع گوناگون به ویژه الذریعة پیدا کند، معرفی شدهاند.
خلاصه ماشینی:
"برای نمونه در اینجا به مواردی از ابیات آغازین این آثار-که با ذکر شماره ردیف آنها در فهرست یاد شده مشخص شدهاند-اشاره میکنیم: (2): الحمد لله الطیب الشافی الواهب الصحة و المعافی (3): ابدا بسمالله فی نظم حسن اذکر ماجربت فی طول الزمن ما هو بالطبع و بالخواص لکل عام و لکل خاص فی شولة العقرب نجم توأم برأی عین من رآه یعلم (4): یا طالبا فضائل الرمان اتل لذاک سورة الرحمان تجد بها الرحمان فیها فضله اجمله طورا و طورا فصله (21): نام هر چیزی به هندی بشنو از من ای پسر خاصه کز هر دوایی نفع برد ای دگر (23): غرض از طب دو چیز آمده است بشنو از یوسفی به سمع رضا تا که اخیار از آن شوند مفید نام این شدفواید الاخیار (24): ای که داری تندرستی از در حکمت درا تا به علتهای گوناگون نگردی مبتلا (29): هر چه از خوان شریعت در کلامم پخته نیست زان پشیمان گشتهام استغفر الله العظیم (30): زبان را چو در اول این کلام زحمد و تحیت رساندی به کام بدان ای خردمند روشن ضمیر که گوید چنین یوسفی حقیر (31): توق اذا ما استطعت ادخال مطعم علی مطعم من قبل فعل الهواضم تا طعامی نگذرد از معده بر بالای آن گر نبات سوده مینوشی بود عین زیان (33): بعد حمدالله گوید شمس جرجانی ضعیف در بیابان طب کتابی، در منظوم لطیف (35): هر کجا بین سوخته باشد هنود خاک آنجا گر بیاری شب و سود (37): شکر و حمد، مهیمن جبار پس ثنای محمد مختار (38): آن نخستین طبیب کز آغاز برگشود از لسان حکمت راز (39): بدان ای خردمند نیکو سیر که ملحوظ خیری و ترسان ز شر (40): اول از ترکیب جسم آدمی گویم سخن یک به یک سازم بیان احوال از من گوش کن (41): به نام خداوند پروردگار کریم خطا بخش آمرزگار (44): به نام خداوند رب مجید که هر مشکلی راست نامش کلید (50): به نام خداوند پروردگار کریم خطا بخش آموزگار (51): هست در توحید رب العالمین..."