چکیده:
<P>پژوهش پیشرو،به منظور پیشبینی کیفیت زندگی پرستاران و براساس ادراک دشواری کار انجام شده است.نمونهی پژوهش را 132 پرستار شاغل در بیمارستانهای شهر شیراز(شامل 114 نفر زن و 18 نفر مرد)تشکیل میدهند و برای اندازهگیری متغیرهای پژوهش نیز از یک پرسشنامهی پژوهشگرساخته به منظور بررسی میزان دشواری کار و مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد.پایایی ابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روایی آنها به روش تحلیل عاملی به دست آمده است.</P><P> نتایج نشان میدهد میزان سالهای خدمت،پیشبینیکنندهی کیفیت زندگی در گروه مورد بررسی نیست و پرستاران که دشواری کار بیشتری را ادراک میکنند،با برخورداری کمتر از سلامت روانشناختی، نسبت به محیط زندگی خود دیدی منفی دارند.نتایج این پژوهش با توجه به یافتههای پژوهشگران دیگر در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته و پیشنهادهایی برای انجام پژوهشهای بیشتر ارائه شده است.</P>
خلاصه ماشینی:
"نتایج نشان میدهد میزان سالهای خدمت،پیشبینیکنندهی کیفیت زندگی در گروه مورد بررسی نیست و پرستاران که دشواری کار بیشتری را ادراک میکنند،با برخورداری کمتر از سلامت روانشناختی، نسبت به محیط زندگی خود دیدی منفی دارند.
تحلیل رگرسیون در مورد بعد خشنودی از روابط اجتماعی نشاندهندهی نبود قدرت پیشبینیکنندگی معنادار متغیرهای دشواری کار و سالهای خدمت برای پیشبینی این بعد از کیفیت زندگی است( B?--0/002,N.
در ایران نیز بررسیهای انجامشده نشاندهندهی وضعیت کاری ناخوشایند و پایین بودن سلامت روانی پرستاران است (رئیسی و ظهیری 7731؛رئیسی و توکلی 1831)و این یافته تأثیر ادراک دشواری کار بر کیفیت زندگی حرفهی پرستاری و دشوار بودن آن را از لحاظ ماهیتی نشان میدهد.
در این پژوهش،همسو با نظر برخی پژوهشگران،از جمله عطار(4731)،همبستگی بین ادراک دشواری کار و سالهای خدمت منفی است؛بنابراین،افراد باسابقهتر دشواری کار کمتری را گزارش میکنند؛هرچند بعضی بررسیها نشان دادهاند که با بالا رفتن سابقهی کار،سلامت روان افراد شاغل کاهش مییابد(کلی و کوپر31891)و سابقهی کاری، همبستگی مثبتی با احساس خستگی عاطفی دارد(پیامی 9731).
این یافته را میتوان به وسیلهی یافتهی قبلی تبیین کرد؛به این معنا که وقتی افراد با سالهای خدمت بالاتر،دشواری کار کمتری را تجربه میکنند،سلامت روانی آنها افزایش مییابد و دارای کیفیت زندگی بالاتر و روابط اجتماعی رضایتبخشتری میشوند؛پس به نظر میرسد مهمترین بعد کیفیت زندگی،سلامت روانشناختی است و ذهن افراد به قدری درگیر سلامت روانی میشود که به دیگر ابعاد توجهی کمتر را نشان میدهند."