خلاصه ماشینی:
"مشهدنامه غلامرضا آذری خاکستر پژوهشگر تاریخ (به تصویر صفحه مراجعه شود)شناسایی و وجه تسمیه معابر،محلات و اماکن عمومی بافت قدیمشهر مشهد نویسنده:دکتر محمد رحیم رهنما ناشر:مشهد،انتشارات سخن گستر،چاپ اول،1390،252صفحه مستند سازی محلات و بافتهای قدیمی شهرهای کهن،یکی ازمسائلی است که امروزه مورد توجه جدی پژوهشگران است.
کتاب مشهددر آغاز قرن چهارده خورشیدی(مشهور به گزارش مکتب شاهپور)تألیف محمد تقی مدرس رضوی،علی اکبر فیاض،سید علی مویدثابتی،عبد الحمید مولوی و محمود فرخ از معدود کتابهایی استکه بهطور تخصصی به معرفی محلات و بافت قدیمی شهر مشهدپرداخته است.
کتاب شناسایی و وجه تسمیه معابر،محلات و اماکن عمومی بافتقدیمی شهر مشهد،تألیف دکتر محمد رحیم رهنما،عضو هیات علمیدانشگاه فردوسی مشهد در سال 1390 توسط انتشارات سخن گسترمشهد در 252 صفحه منتشر شده است.
دکتر رهنما راجع به اینکوچه نوشته است:«به خاطر وجود کاروانسرایی که در آن گندم خریدفروش میشد به کوچه گندم آباد شهرت یافته است»(ص 119)درحالی که نگارنده در یک تحقیق تاریخ شفاهی در ارتباط با کوچهیگندم آباد،به اطلاعاتی بدین شرح دست یافته است: کوچهی«گندم آباد»،یکی از کوچههای قدیمی شهر مشهد استکه تا دههی پنجاه وجود داشته است.
در ایوان طلایی صحن کهنه هم قاب چارچوبهای بود که در آن اینشعر را با خط درشت و نستعلیق نوشته شده بود و شبها نور چراغبرق به آن جلوهای خاص میداد: {Sشهی که شمع حریمش فروغ مشعل و ماه#چراغچی سزد او را مظفر الدین شاهS}(آذری خاکستر،مجلهی«زائر»،سال دوازدهم،تیر 1384،ص 30)اما اگر معابر کتاب مشهد در آغاز قرن چهارده خورشیدی با کتابشناسایی و وجه تسمیه معابر،محلات و اماکن عمومی بافت قدیمیشهر مشهد به صورت تطبیقی مورد بررسی قرار دهیم،به اختلافات ایندو کتاب پی میبریم."