چکیده:
این مقاله به سیر تاریخی کتابداری در ایران میپردازد و منزلت اجتماعی آن را در
گذشته و حال بررسی میکند و موفقیتهای کتابداری نوین را با وجود قدمت کم آن و
همچنین نارساییهای موجود در این حوزه را از جمله مدیریت کتابخانههای دانشگاهی
توسط مدیران غیر متخصص، استفاده از نیروهای غیر کتابدار و آموزش ندیده در
کتابخانههای عمومی، و بحرانهای روحی و اخلاقی حاکم بر کتابدران بر
میشمارد.بازنگری کلی و اساسی سر فصلهای دروس کتابداری در مقاطع مختلف با تأکید بر
دروس عملی، اضافهکردن واحدهای مناسب با نیازهای عصر اطلاعرسانی؛ جذب دانشجویان
علاقهمند و به کارگیری فرایند آزمونهای علمی و مصاحبه، به کارگیری مدرسان متعهد
و متخصص در دانشگاهها برای ارائه آموزشهای کتابداری، مدون و مصوب کردن این
سیاستها از سوی مراجع قانونی و ابلاغ آن به واحدهای آموزشی برای فراهمسازی شرایط
یکسان در دانشگاههای کشور و در کنار آن تدوین استانداردهای ملی آموزشگاههای
کتابداری وابلاغ آن به دانشگاههای مجری دورههای آموزشی کتابداری و نظارت جدی بر
نحوه اجرای آن از سوی دانشگاهها برای بهبود وضعیت آموزشی رشته کتابداری در ایران
پیشنهاد شده است.
خلاصه ماشینی:
"بازنگری کلی و اساسی سر فصلهای دروس کتابداری در مقاطع مختلف با تأکید بر دروس عملی، اضافهکردن واحدهای مناسب با نیازهای عصر اطلاعرسانی؛ جذب دانشجویان علاقهمند و به کارگیری فرایند آزمونهای علمی و مصاحبه، به کارگیری مدرسان متعهد و متخصص در دانشگاهها برای ارائه آموزشهای کتابداری، مدون و مصوب کردن این سیاستها از سوی مراجع قانونی و ابلاغ آن به واحدهای آموزشی برای فراهمسازی شرایط یکسان در دانشگاههای کشور و در کنار آن تدوین استانداردهای ملی آموزشگاههای کتابداری وابلاغ آن به دانشگاههای مجری دورههای آموزشی کتابداری و نظارت جدی بر نحوه اجرای آن از سوی دانشگاهها برای بهبود وضعیت آموزشی رشته کتابداری در ایران پیشنهاد شده است.
اما با وجود همه این پیشرفتها، هنوز نارساییهایی در این حوزه به چشم میخورد که میتوان به بیانگیزهبودن دانشجویان(6:2)، ناهماهنگی میان آموختهها با نیازهای بازار کار، کمبود شغل با وجود نیاز فراوان، نامتناسب بودن محتوای دروس با خواستهای فراگیران(19:99)، و نوپا و ضعیف بودن حقیقت این است که جایگاه و موقعیت کتابداران کنونی به درستی روشن نیست و دقیقا نمیتوانیم تعریف کنیم که کتابدار کیست و چه ویژگیهایی باید داشته باشد.
این کتابخانهها که بخشی از نظام آموزش عالی، و مرکزی برای گردآوری اطلاعات علمی و فنی هستند و کانونی برای تحقیق دانشجویان و پژوهشگران به شمار میروند، باید زیر نظر مدیران متخصص کتابداری و اطلاعرسانی به مثابه برنامهریزان اصلی اداره میشوند(12: 110)."