چکیده:
فناوری اطلاعات و ارتباطات در همه بخشهای آموزش و پرورش، چالشهایی را برای
سیاستگذاران، مدیران، معلمان ودانشآموزان به وجود آورده است.تشخیص تواناییهایی
بالقوه این فناوریها در بهبود فعالیتهای آموزشی از جمله این چالشهاست.تشخیص اثر
بخشی کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در توسعه نظامهای آموزشی و چگونگی تلفیق
این پدیده با آموزش از دیگر موارد قابل بررسیست.فناوری اطلاعات و ارتباطات در چگونگی آموزش و یادگیری دانشآموزان تأثیرگذار
است.این تأثیرات هنگامی موفقیتآمیز است که فراگیران، تواناییهای لازم را برای
استفاده از این فناوریها داشته باشند.متخصصان دریافتند که رویکرد تلفیق مهارتهای
فناوری اطلاعات و ارتباطات در برنامه درسی بسیار مؤثرتر از آموزش مهارتها به شکل
مجزا و به صورت موضوعات جداگانه است. آنها دریافتند که مهارتهای اطلاعرسانی
هنگامی میتواند به طور مؤثر در برنامه درسی تلفیق شود که 1)مهارتها مستقیما به
محتوای برنامه و تکالیف درسی مرتبط باشند؛و 2)مهارتها به روش منطقی در الگوی
اطلاعرسانی نظاممند در هم تنیده شوند.مهارتهای تلفیق شده اطلاعرسانی باید به صورت گروهی در قالب طرحهای مشارکتی،
برنامهریزی شوند و مدرسان و متخصصان آنها را تدریس کنند.آموزش مهارتهای فناوری
اطلاعرسانی باید در کل برنامه درسی لحاظ شود.متخصصان رسانهها در کتابخانه استادان
رایانه و استادانی که دیگر درسهای رشته کتابداری را تدریس میکنند باید با یکدیگر
همکاری کنند تا درسهایی را طراحی کنند که مهارتهای فناوری، مهارتهای اطلاعرسانی
و بازدههای محتوای برنامه درسی را در بر داشته باشد.یکی از رویکردهای اتخاذ شده برای برآوردن نیازهای اطلاعاتی که به طور مؤثر و
کارا تدوین شده است الگوی 6 عاملیست.الگوی 6 عاملی، الگوی مناسبی برای ایجاد زمینه
مناسب برای فراگیری مهارتهای سواد اطلاعاتیست.این مقاله ضمن بررسی اثرات
فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی در برنامه درسی به بررسی الگوی 6 عاملی میپردازد.
خلاصه ماشینی:
"فعالیتهای آموزشی مربوط به فناوری اطلاعات و ارتباطات دو دسته هستند:1)دروس رایانه محور، آزمونهای رایانهای، واژهپردازها، نرمافزارهای گرافیکی، صفحات گسترده، پایگاههای اطلاعاتی و نرمافزارهایی که برای ارائه و نمایش اطلاعات به کار برده میشوند؛2)نرمافزارهای ارتباط از راه دور که شامل دروس ارائه شده از راه دور، منابع آموزشی پراکنده، نامه الکترونیکی، همایشهای ویدئویی، بولتنهای خبری، وایتبردها و اتاقهای گفتگو 4 میشود(27:116).
برای مثال، در صورتی که درس آموزش درباره رایانه، به صورت مهارتهای مستقل و مجزای برنامهنویسی، آشنایی با رایانه، و مقدمات رایانه در برنامه درسی منظور شود، دانشجویان ممکن است تا کار با ابزارها و مهارتهای مجزای وابسته به آن را یاد بگیرند ولی توانایی کاربرد مهارتها را برای حل مسائل و انجام کامل وظایف نداشته باشند.
این مهارتها از انجمن بین المللی فناوری 13 و از بیشتر متخصصان و صاحب نظران عقیده دارند که تدریس رایانه به مثابه بک موضوع درسی مستقل در برنامه درسی دانشآموزان و دانشجویان نمیتواند در کاربرد معنادار رایانه کمک کند و مهارتهای مربوط به رایانه نباید به شکل درسهایی مستقل و مجزا مانند برنامهنویسی، راهاندازی و اجرای نرمافزارها تدریس شود.
و. از آنجا که برای حل مسائل ارتباطی و اطلاعاتی، برقراری ارتباط با دانشجویان و استادان ضروریست، کاربرد و استفاده از نامه الکترونیکی و وسایل ارتباطی فوری نظیر بولتنهای اطلاعرسانی و خبری، گروههای خبری، خدمتگرهای مبادله فوری پیام، اتاقهای گفتگو و همچنین امکانات بحثهای پیوسته، همایش از راه دور، و گروه افزارهای اینترنتی و شبکههای محلی لازم است."