چکیده:
هدف: هدف این مطالعه، بررسی کارکردهای شناختی (توجه، حافظهکاری و عملکردهای اجرایی)بیماران مبتلا به سایکوز ناشی از مصرف مت آمفتامین در مقایسه با گروه شاهد بود.
روش: در این پژوهش مقطعی-تحلیلی، 30 بیمار مبتلا به سایکوز ناشی از مصرف مت آمفتامین و 30 فرد سالم به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. این افراد که از نظر سن، شغل، وضعیت تحصیلات و تاهل همتا شده بودند، آزمون های ویسکانسین، حافظه وکسلر و دو بار آزمون استروپ(با فاصله زمانی یک هفته) را اجرا کردند. نتایج آزمون های فوق مطابق راهنما نمره گذاری و سپس با استفاده از آزمون خی دو، تی مستقل و وابسته و به وسیله نر مافزار SPSS -16 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان دهنده آن بود که بیماران سایکوز ناشی از مصرف مت آمفتامین در مقایسه با گروه سالم، در توجه، حافظه کاری و عملکردهای اجرایی به طور معناداری نقایص بیشتری دارند. نتایج همچنین نشان دادند که این بیماران در پیش آزمون دچار نقص توجه و نقص حافظه کاری بیشتری هستند. در بعد عملکردهای اجرایی به جز پاسخ های نادرست، در سایر پاس خها (پاسخ های نادرست درجازده، تعداد طبقات کامل شده)، بین پی شآزمون و پس آزمون تفاوت معناداری دیده نشد.
نتیجه گیری: بیماران سایکوز ناشی از مصرف مت آمفتامین در سیست مهای فرونتااستریاتال، به خصوص قشر پر هفرونتال و کارکردهای عصب شناختی (توجه، حافظهکاری و عملکردهای اجرایی)، نقایص بیشتر و درازمدت نشان می دهند. نتایج پس آزمون حاکی از بهبود نسبی این بیماران بود.
خلاصه ماشینی:
"تا آنجا که ما میدانیم،در مورد مقایسۀ کارکردهای عصبشناختی در بیماران مبتلا بهسایکوز ناشی از مصرف متآ مفتامین و اسکیزوفرنیای پارانوئیدتاکنون فقط یک مطالعه منتشر شده است که در آنجاکوبس6،فوجی7،اسچیفمن8و بلو9(2008)در ابعاد عصبشناختی دوگروه تفاوت معناداری پیدا نکردند.
مطالعات مطرح کردهاندکه اختلالات شناختی،حتی قبل از بروز علایم سایکوتیک،دربیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا وجود دارد که این نه با مصرف داروو نه با علایم مثبت و منفی ارتباط روشنی ندارد(سادوک10وسادوک،2009)؛البته در مورد تأثیرات مثبت برخی داروهای(1)- Thompson (2)- Sccot (3)- Henry (4)- Mazur (5)- Rendell (6)- Jacobs (7)- Fujii (8)- Schiffman (9)- Bello (10)- Sadock ضد سایکوز نسل دوم بر بهبود اختلالات شناختی بیماران مبتلا بهاسکیزوفرنیا گزارشهایی موجود است(ملتزر1و مک کورک2،1999؛هاوتوفد3،مورنس4و ساب5،2008؛لیو6و همکاران،2010)،اما هنوز دربارۀ ماندگاری اختلالات شناختی بیمارانمبتلا به اختلال سایکوتیک ناشی از مصرف متآ مفتامین پساز درمان و کاهش یا بهبود علایم سایکوتیک مطالعهای نشدهاست.
هدف این مطالعه بررسی دو موضوع بود: اول)مطالعۀ الگوی اختلالات شناختی در بیماران مبتلا بهسایکوز ناشی از مصرف متآ مفتامین در مقایسه با افراد سالم.
آزمون دستهبندی کارتهای ویسکانسین8:این آزمونبه کوشش گرنت9و برگ10(1948)برای مطالعۀ رفتار انتزاعیو تغییر طبقهبندی تهیه شد و بعد از گزارشهای واینبرگ11وهمکاران(1986)محققان و متخصصان بالینی بهطور فزاینده از(1)- Meltzer (2)- McGurk (3)- Houthoofd (4)- Morrens (5)- Sabbe (6)- Liu (7)- Stroop Test (8)- Wisconsin Card Sorting Test (WCST-64 (9)- Grant (10)- Berg (11)- Weinberger آن برای مطالعه روی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا استفاده کردند.
(1)- Cohen's d &%05207HSOG052G% حث این پژوهش نشان داد که بیماران مبتلا به اختلالسایکوتیک ناشی از مصرف متآ مفتامین در فاصلۀ کوتاهیپس از ترک،به شکل قابل توجهی در عملکردهای شناختی(شامل توجه،حافظۀ کاری و عملکردهای اجرایی)ضعیفتراز افراد سالم عمل میکنند."