چکیده:
نویسندگان و شاعران ملل مختلف از موضوع سفر برای انتقال
پیامهای خود به خوانندگان استفاده کردهاند.بعضی از این شاعران و نویسندگان به
جنبه نمادین آن پرداختهاند، عدهای به سفر رنگ و بوی عارفانه دادهاند، و عدهای
هم برای اصلاح و راهنمایی مردم از این موضوع سود بردهاند.در ادبیات انگلیس و
آمریکا نیز نمونههای فراوانی از این امر دیده میشود.در این مقاله سعی شده است که
نمونههایی از سفر در ادبیات این دو کشور معرفی شود.علاوه بر آن، عناصر یا عواملی
که در انتخاب موضوع نقش تعیین کننده داشتهاند نیز بررسی شده است.
خلاصه ماشینی:
"ادبیات جهان مملو از نویسندگان و شاعرانی است که با بهره گرفتن از موضوع سفر نگرشها و دیدگاههای جدیدی را به روی انسانهای دوران خود گشودهاند و با این کار، علاوه بر رفع نیازهای مختلف خوانندگان خود، پیامهای مورد نظر را نیز به خوانندگان منتقل کردهاند.
اگر بخواهیم سه عنصر مورد نظر را در این اثر ردیابی کنیم، در مییابیم که نویسنده، با بهرهگیری از علاقه و نیاز مفرط مردم آن عصر به تخیل گرایی برای فرار از واقعیتهای ناگوار آن دوران، در واقع تحت عنوان سفرنامه، به خلق داستانی سرگرم کننده پرداخته است، داستانی که در عین حال انعکاس است از تفکرات خرافهگرا و غیر علمی جامعه قرون وسطی 1 .
از قرن شانزدهم به بعد، کتابها و نوشتههای سیاحانی که در عالم واقعیت و گهگاه در عالم تخیل به سرزمینهای دیگر سفر کرده و به شرح و وصف شگفتیهای این سرزمینها پرداخته بودند، باعث برانگیخته شدن حس کنجکاوی مردم انگلیس، با استفاده به موقع از این حس کنجکاوی، به خلق آثاری پرداختند که قهرمانان آنها به سرزمینهای دوردست میروند و مشاهدات شگفتآور خود را برای خوانندگان خود باز گو میکنند.
در این مورد میتواند تقریبا مطمئن بود که چنین برداشتی از جامعه و انسان به شدت تحت تأثیر افکار و عقاید توماس هابز 1 ، فیلسوف انگلیسی قرن هفدهم، بود که اعتقاد داشت انسانی فطرتی درندهخو دارد و حیوانی است که باید مهار شود.
نتیجهگیری در خاتمه، میتوان نتیجهگیری کرد که در ادبیات انگلیس و آمریکا نیز، چون سرزمینهای دیگر، نویسندگان و شاعران زیادی از موضوع سفر برای انتقال افکار و ابراز نظریات خود استفاده کردهاند."