خلاصه ماشینی:
در باب زیباییشناسی هنر اسلامی/گفت و گو با حسن بلخاری/علیرضا رازقی یکی از مهمترین نتایج عصر به اصطلاح مدرن یا جدید در غرب که خود پی آمد انقلابات فکری، فرهنگی، صنعتی و تمدنی بوده ، ظهورجهان بینی های انسان محور در همه شئونات زندگی و تاریخ غرب بوده است.
در هند و زیباییشناسی مربوط به آن حوزه، لفظ «Rasa» وجود دارد که به معنای ذوق است و در شرق یک نظریه زیباییشناسی کامل است؛ اما در مورد کاربرد آن باید دقت کنیم که آن را در ساحت فرهنگ اسلامی مورد استفاده قرار میدهیم یا در فرهنگ غربی و گرنه گمراهی تولید خواهد کرد که در ساحت اندیشه، دانش و معرفت آفت بزرگی است.
هنگامی که از زیباییشناسی صحبت میشود، پیش از هر چیز التفات به این مهم اهمیت دارد که آن واژه در یونان یک معنا دارد، در مسیحیت معنا و تلقی دیگری دارد و در دنیای مدرن و پستمدرن نیز معنای دیگری مدنظر است.
اینکه زیباییشناسی اسلامی را در معنای غربی نمیتوان به کار برد، منظور در معنای مدرن و پستمدرن است و گرنه با معنای یونانی و مسیحی مناسبتهایی دارد.
وقتی از نظام زیباییشناسی سخن میگوییم، این مهم پس از رنسانس شکل گرفته است، اما این بدان معنا نیست که پیش از آن وجود نداشته و پرسش از زیبایی مطرح نبوده است.
من در مورد سنتگرایان عرض کردم که که منابع دیگر مطرح در حوزه زیباییشناسی اسلامی از آن، آنها است.