خلاصه ماشینی:
"»(بغیة الطلب،6722/5) عالم دیگر این شهر حسن بن بشار حلبی(م 515)بوده که ابن حجر از وی با عنوان«شیخ الرافضة»یاد کرده و یادآور شده که وی کتابی در ناصوابی امکان رؤیت خداوند در قیامت نوشته است(لسان المیزان،ج 2،ص 791،معجم،041).
محمد بن حسن الوکیل معروف به ابن داود(274-004)از کوفیانی است که به بغداد رفتوآمد داشت و گفته شده که«کان رافضیا»و افزوده شده است که:«کان سیء المعتقد رافضیا بالطعن علی السلف الصالح»(لسان،531/5،معجم،573).
عماد الدین ابو جعفر محمد بن لی بن علوان(ابن الرفاعی) سورائی،از عالمان عراقی است که ابن فوطی(تلخیص،/2/4ص 138)در سال 607 از وی دیدن کرده و اجازهای به شعر از وی دریافت کرده که در بیت آخر آن گفته است: بعد حمدی لله ثم صلاتی لنبی و آله الأطهار وی در جای دیگری هم شرح حال وی را آورده و نوشته است که او درحالیکه برای زیارت امام علی(ع)عازم بود،اشعاری خطاب به امام گفت: یا اماما ما فی الأنام له مثل و لا للوری سواه امام غیر أبنائه الهداة أولی الذکر فإنهم علی الإله کرام شهر زوری موصولی نیز در کتاب ادبی که نسخهء آن در کتابخانهء ایا صوفیاست،اشعاری از وی آورده که در آن حدیث غدیر نیز آمده است(معجم،904).
دربارهء فتح بن عبد الله بغدادی(426-735)که ادیب بوده و دستی هم در (به تصویر صفحه مراجعه شود) کارهای دیوانی داشته درعینحال که متهم شده است که«کان مشتهرا بالتشیع و الغلو فیه علی مذهب الامامیة»دربارهء او آمده است که:«کان یترحم علی الصحابة و یلعن من یسبهم!»(سیر أعلام النبلاء،/272/22ش 551،معجم،643)."