خلاصه ماشینی:
"کسی که برای چنین کتابی مقدمه مینویسد باید تا حدودی با علم رجال و تاریخ و جغرافیای مناطقی که شرح حال علمای آن در این کتاب آمده،آشنا صفحهء اول از نسخهء خطی استانبول (به تصویر صفحه مراجعه شود) باشد.
چنین به نظر میرسد که خط زیبای نسخه، ناشر کتاب را فریفته و آن را به دست حروفچین سپرده است؛ حروفچینی که جز در محدودهء کاری خود از چیزی آگاهی ندارد و در نتیجه واژگان را آنگونه که آنها را صحیح میانگاشته،کنار هم چیده و در این میان نظر محمد فاریابی به نگارش مقدمه اکتفا کرده است و این چیزی است که ما با مطالعهء چاپ ریاض بدان رسیدهایم.
این در حالی است که عبارت صحیح اینگونه است که باید پیش از واژهء«عدة»-با«تاء»و (به تصویر صفحه مراجعه شود) صفحهء آخر از نسخهء خطی استانبول نه با«هاء»،آنگونه که در چاپ ریاض آمده-حرف«واو»افزود؛یعنی به جز عبد الله بن محمد بن یعقوب،اهل بخارا و شماری از افراد خانوادهء او،از جمله کسانی هستند که از وی(زکریا نسفی)روایت کردهاند.
در شرح حال شاه بن جعفر بن حبیب(ص 721)میخوانیم: «قال أبو عبد الله:الغنجار هو بخاری الأصل»،درحالیکه غنجاز شهرت ابو عبد الله است و این جمله میبایست بدین صورت آورده میشد:«قال أبو عبد الله الغنجار:هو(شاه بن جعفر)بخاری الأصل»،ناگفته نماند که غنجار خود نیز اهل بخارا و کسی است که تاریخ بخارا1را به رشتهء تحریر درآورد،اما در عبارت یاد شده سخن دربارهء شاه بن جعفر است،نه غنجار.
از این کتاب نسخههای خطی فراوانی در کتابخانههای کشورهای آسیای میانه وجود دارد31،اما ما به هیچ یک از تصاویر این نسخهها دست پیدا نکردیم تا ببینیم آیا نام محمد بن عبد الجلیل سمرقندی به عنوان مؤلف کتاب ذکر شده یا نه."