خلاصه ماشینی:
"زهره و عطارد که از سیارگان سفلی هستند،هیچگاه در مقابله قرار نمیگیرند و این دو فقط حالت مقارنهء بالا و مقارنهء پایین دارند (تصویر شمارهء 2)و در این حالت دو سیاره از زمین دیده نمیشود، مگر هنگامی که سیاره در مشرق یا در مغرب خورشید با دوری معین از فاصلهء زاویهای از خورشید (Elongation) باشد،از زمین دیده خواهد شد.
هنگامی که زهره در دوری (Elongation) شرقی باشد،پس از غروب خورشید غروب میکند و در چنین حالت به آن «ستارهء شبی»(کنار شبی،تغریب)میگویند و چون در دوری غربی باشد(و در سمت راست خورشید باشد)در این صورت آن سیاره قبل از طلوع خورشید طلوع میکند و صبحگاه در آسمان دیده میشود (کنار روزی،تشریق)و برای سیارهء عطارد نیز همین حالت وجود دارد.
و دربارهء تغریب آنچه از پارسیان آورده،بدان معنی است که پارسیان سیارههای سفلی را هم کنار شبی مینامیدند،اما وقتی که از ستارگان سفلی یعنی عطارد و زهره نام میبردند،کلمهء تغریب را به آن میافزودند تا فرق بین سیارههای علوی از سفلی شناخته شود."