چکیده:
تحلیل رفتار دولت ها، بخصوص در حوزه رفتارهای اقتصادی، یکی از مسائلی است که از دیرباز مورد توجه اندیشمندان قرار داشته است. رفتارهای اقتصادی دولت ها بر توسعه ملی کشورهای در حال توسعه نقشی تعیین کننده داشته که متقابلا بر ثبات و امنیت اجتماعی ـ سیاسی اثر می گذارد. رفتارهای اقتصادی دولت، بسته به نوع گفتمان دولت ها متغییر می باشد. عملکرد اقتصاد سیاسی دولت ها در کشورهایی که اقتصادشان متکی به درآمدهای رانتی است، با تاثیری که از گفتمان حاکم بر دولت ها می گیرند، شاخصه های تغییر بیشتری دارند. برای دست یابی به بررسی این رابطه، از روش های تحقیق ترکیبی که متکی به توصیف و تحلیل هستند استفاده می شود. هدف این تحقیق، معرفی یکی از این روش های ترکیبی است تا رابطه گفتمان دولت را با عملکرد اقتصاد سیاسی به صورت روشمند تبیین کنیم. دولت های تحصیلدار با توجه به ماهیت خاصی که دارند، برای گفتمان های خود شاخصه هایی انتخاب می کنند که بر عملکرد آنها در حوزه اقتصاد تاثیرگذار می باشد. این گونه دولت ها هرچه بیشتر به منابع رانتی متکی باشند میزان استقلال آنها از جامعه و تاثیر گفتمانشان بر حوزه اقتصادی بیشتر است.
خلاصه ماشینی:
"در این زمینه، امکان دارد نیازمند تصمیمسازی در حوزه داخلی یا مراودات خارجی خود باشد، به نوعی که این مهم محقق گردد و این رفتار در نهایت منجر به تطابق گفتمان و عملکرد این دولت شود؛ به این صورت که باید در نظام بودجهریزی و اتخاذ سیاست و راهکارهای اجرایی به گونهای رفتار نماید تا روند کلی جامعه به سمت تأمین رفاه اجتماعی تغییر جهت دهد.
404 در بین نظریاتی که در خصوص رهیافت تحلیل گفتمان وجود دارد، میتوان به نظریه لاکلائو و موفه اشاره کرد که برای چارچوب نظری این مقاله انتخاب شده است.
از آنرو که بحث از گفتمان و تأثیر آن بر عملکرد اقتصاد سیاسی در قالب مفهومی به نام «دولت» شکل میگیرد، لازم است در این قسمت پیرامون نظریات دولت، بخصوص نظریههای دولت در کشورهایی که اقتصادشان متکی به فروش منابع زیرزمینی است، مباحثی مطرح شود.
اگرچه بحث پیرامون دولت به طور عام و در خصوص کشورهای مورد اشاره به طور خاص، بسیار گسترده است، با این حال، به نظر میرسد برای آنکه بتوان ظرفی ایجاد نمود تا گفتمان در آن قالب قرار گیرد لازم است که در این حوزه نیز مطالبی بیان شود.
431 وی دولت تحصیلدار را دولتی تلقی میکند که به واسطه دسترسی به سطحی مشخص از درآمدهای بادآورده، از جمله درآمدهای حاصل از فروش منابع زیرزمینی، مثل نفت و گاز، گونهای خاص از حکومت و سیاست را طراحی کرده که بر اقتدارگرایی و فساد اداری مبتنی است و احتمال زیادی برای وقوع جنگ داخلی در آن وجود دارد."