خلاصه ماشینی:
"در ادامه به گوشهای از آثار و فواید امید قرآنی در زندگانی فردی و اجتماعی آدمی اشارهمیگردد،چرا که از نظر قرآن انسانی به معنای واقعی تکامل یافته است،که هم در محوراعتقادات و هم در محور رفتارهای خویش،رشد یافته باشد و از آنجا که رهایی از تشویشو نگرانی که امری همیشگی بوده و هست،تنها به کمک اعتقادات دینی امکانپذیرمیباشد،از اینرو این مقال به مهمترین اصول اعتقادی اسلام یعنی ایمان و عقیده بهتوحید،نبوت و معاد-طبق آموزههای قرآن-پرداخته است چرا که این سه اصل پایه واساس دریافت اسلام را تشکیل میدهند.
از سویی دیگر اعتقاد به توحید افعالی-اصل قضا و قدر و تصادفی نبودن رویدادها-نیز،یکی از عوامل مؤثر جهت افزایش امید در نهاد آدمی در پرتو اعتقاد به وجود خالقیکتاست،چرا که از منظر قرآن امور جهان تصادفی نیست،بلکه تحت نظارت خداوندانجام میگیرد(الانعام،59/6)و خداوند بر اساس حکمت و مصلحت کارها را سامان داده وخیر و خوبی انسانها را میخواهد(آل عمران،140/3)و مشکلات نیز جهت امتحان و رشدآدمی است(محمد،31/47).
به همین دلیل یکی ازاموری که جهت تکامل آدمی و ایجاد امید در زندگانی فردی و اجتماعی،بر اساسآموزههای دینی و علمی،میبایست مورد توجه قرار گیرد،الگوگیری و توجه به زندگی وراه و روش رفتاری بزرگان دین،انبیا و اولیای الهی،أئمۀ معصومین(ع)و شخصیتهایکاملی است که منبع امید،انرژی و حیات بودهاند؛زیرا انبیا و اولیای الهی به دلیل آگاهیو ارتباط با منبع عظیم معنویت و سرچشمه وحی،به عنوان نمایندگی از جانب خداوند،نقش بهترین الگو(الاحزاب،/33)را برای انسان ایفا میکنند،به همین دلیل میتوانند ازطریق گفتار و نیز اعمال و رفتارهای خویش،اعتماد مردم را فراهم و امید را در زندگی آنان،الگوسازی نمایند."