چکیده:
پس از رحلت پیامبر خدا دختر جلیل القدر ایشان، حضرت فاطمه شاهد کنارهگیری امت اسلام از «اصل ولایت» بودند؛ اصلی که پدر بزرگوارشان در طی بیست و سه سال رسالت الهی خویش همواره از آن به عنوان ادامة مسیر نبوت، رکن اساسی اسلام و ضامن سعادت جامعة اسلامی یاد میکرد.حضرت فاطمه که به واسطة فضایل و کمالات نفسانی و خدمت به پدر به درجات و عناوین عالیهای چون: بضعة الرسول، سیدة نساء اهل الجنة، مصداق آیه تطهیر و نظیر اینها نائل آمده بود، اینک در جایگاهی به مثابه یک «معیار» برای درک حقیقت قرار داشت. ایشان در این موقعیت، احساس وظیفه کرد و پا به عرصه گذاشت و با حمایت صریح از حق امام علی تلاش کرد تا جامعه را به مسیر مورد نظر خدا و پیامبر باز گرداند. حضور حضرت در جبهه امام علی و روشنگریهای ایشان در تبیین انحراف صورت گرفته، رهبران سیاسی جامعه آن روز مدینه را وا داشت تا برای حفظ حکومت و تداوم مشروعیت آن ناچار به تحمیل فشارهای جسمی و روحی بر دختر رسول الله رو آورند.اسناد این وقایع طی قرون متمادی در صفحات تاریخ و حدیث فریقین نقل شده است.
خلاصه ماشینی:
"حضرت فاطمه که پس از پدرش، همسرش علی را یگانه تکیهگاه خود، در فراز و نشیب ایام میدید، امید داشت که به واسطة رعایت حقی که خداوند در غدیر [و قبل از آن] بر امت رسول خاتم واجب کرده بود، مصیبت فراق پدر را مرهم نهد؛ اما هنوز ساعتی از فوت پیامبر نگذشته بود که خبر پایمال شدن حق ولایت شوهرش، علی را شنید و پس از آن مشاهده کرد که امت، نه تنها خواستة خداوند و رسول در اطاعت از «ولی الله» را مراعات نکردند؛ بلکه اقل حقوق خاندان پیامبر را نیز پایبند نبودند، سفارشهای مکرر حضرت از طرف پروردگار دربارة وجوب مودت اهل بیت را زمین گذاشتند و برای رسیدن به اهداف خود [ که همانا بیعتگیری اجباری و حکومت بر مسلمین بود] از هیچ کاری فرو گذار نکردند.
آنجا که فارغ از اسناد و منابع شیعه، طبری، ابن عساکر، ابن حجر، ابن عبد البر، و دیگر بزرگان تاریخ و حدیث اهل سنت آوردهاند 1 : «ابو بکر در آن بیماری که از دنیا رفت، گفت: همانا من اندوه دنیا را نمیخورم، مگر برای سه کاری که کردم و دوست داشتم که آنها را انجام نمیدادم، و سه کاری که نکردم و دوست داشتم که آنها را انجام میدادم، و سه کاری که دوست داشتم آنها را از پیامبر خدا میپرسیدم؛ اما آن کارهایی که دوست داشتم که آنها را انجام نمیدادم: دوست داشتم در خانه فاطمه را نمیگشودم، اگر چه با من اعلام جنگ میکرد....
» هر چند که در برخی منابع وانمود شده است که حضرت زهرا از ایشان راضی شدند؛ ولی این خلاف واقع است؛ چرا که امام المحدثین اهل سنت؛ یعنی الطبقات الکبری، ابن سعد، ج8، ص22؛ کامل بهایی، عماد طبری، ص31؛ علل الشرایع، شیخ صدوق، ج1، ص186."