چکیده:
هدف پژوهش حاضر طراحی مدلی برای پیشبینی عملکرد آموزشی کارشناسان
مرکز تحقیقات شرکت ایران خودرو است. در این راستا، با توجه به نظام آموزشی مرکز
تحقیقات ایران خودرو چهار مدل رگرسیونی و چهار مدل مسیر بهدست آمد. نمونه مورد
بررسی 206 نفر اعضای دورهای بوده که در سال 1380 در مرکز تحقیقات شرکت ایران
خودرو، در دورههای آموزشی شرکت داشتهاند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه
اثربخشی و بانک اطلاعاتی آموزش مرکز تحقیقات و مدیریت آموزش ایران خودرو
استفاده شد، و سپس دادههای جمعآوری شده با روشهای آماری چند متغیری از جمله
رگرسیون چندگانه، تحلیل مسیر، و تحلیل عاملی تجزیه و تحلیل شدهاند. یافتهها نشان
میدهد که متغیرهایی مانند وضعیت تأهل، سابقه کاری، سن، فاصله کارشناس با سال
اخذ مدرک، مدرک تحصیلی، نسبت غیبتهای کارشناس در دوره، و نسبت قبولیهای
کارشناس از متغیرهای بسیار مهم جهت پیشبینی عملکرد آموزشی است. نتایج بررسی
حاکی از آن است که بیشترین رابطه میان اثربخشی آموزشی و نمرات پایان دوره
کارشناسان گروه آموزش رایانه و کمترین آن مربوط به دورههای زبانهای خارجی است.
خلاصه ماشینی:
"نمودار مسیر بر حسب گروه نمونه دورههای آموزشی مدیریت، [به تصویر صفحه مراجعه شود] ایزو و اداری مالی در این مدل از 17 متغیر به کار گرفته شده فقط 4 متغیر قدرت پیشبینی کنندگی معنی داری دارند، و مقدار ضریب تعیین 91 درصدی بیانگر این است که این چهار متغیر میتوانند حدود 91 درصد تغییرات عملکرد آموزشی را تبیین و پیشیبینی نمایند؛ و تنها 9 درصد این تغییرات مربوط به عوامل خطا و یا 13 متغیر دیگر است.
نمودار مسیر بر حسب گروه نمونه دورههای آموزشی فنی و مهندسی [به تصویر صفحه مراجعه شود] در این مدل تنها 4 متغیر میتوانند 93 درصد تغییرات نمره پایان دوره را تبیین نمایند و از این میان بیشترین اثر مربوط به متغیر نسبت غیبتها در دوره است؛ و این به صورت منطقی صحیح است یعنی افرادی که در دوره غیبت زیاد داشتهاند نمره کمتر دریافت کردهاند و این افراد برای آموزشهای بعدی مفید نیستند.
در گروه آموزشی مدیریت و ایزو، مدل به دست آمده نشان میدهد که از 17 متغیر فقط 4 متغیر سابقه کاری، زمان دوره، فاصله کارشناسان با سال اخذ مدرک، و وضعیت تأهل بیشترین قدرت پیشبینی را در عملکرد آموزشی دارند و متغیر وضعیت با چند اثر غیرمستقیم از اهمیت ویژهای برخوردار است.
در گروه آموزشی زبانهای خارجی، مدل به دست آمده نشان میدهد که از 17 متغیر استفاده شده فقط 5 متغیر نسبت قبولی در کل دورهها، نسبت غیبتها در دوره، مدرک تحصیلی، سابقه کاری، و وضعیت تأهل بیشترین توانایی پیشبینی را در عملکرد آموزشی دارند و متغیر نسبت قبولیها بهترین پیشبینی کننده و متغیر سابقه کاری به دلیل داشتن چندین اثر غیرمستقیم از اهمیت ویژهای برخوردار است."