چکیده:
در فضای سایبر یک هویت جدید، علاوه بر هویت فیزیکی وجود دارد که بعضیها به اشتباه این هویت جدید، یعنی هویت دیجیتالی را مترادف هویت مجازی میدانند؛ در حالی که این هویت میتواند به صورت مجازی یا حقیقی شکل بگیرد. میتوان مشخصات هویت حقیقی را بروز داد یا از خود، شخصی دیگر غیر از آنچه در واقعیت بوده، ارائه داد. هویت مجازی، سابقه تاریخی دارد و در طول تاریخ از آن استفاده شده است. هویت مجازی، پیامدهای منفی مختلفی دارد که قابل توجه است و افراد مجرم و کلاهبردار و فریبکار را در برابر عواقب اعمالشان حفاظت میکند و نوعی بیمسئولیتی در برابر اعمال ایجاد میکند؛ اما پیامدهای مثبت بسیاری هم دارد که قابل چشمپوشی نیستند، مثل حفظ صحت و اعتبار یک فرآیند، آزادی بیان.
خلاصه ماشینی:
این اهداف میتوانند مثبت یا منفی باشند؛ برای مثال، برخی از اهداف مثبت هویت مجازی به شرح زیر است: بالا بردن آزادی بیان؛ قابلیت تغییر ذهنیت و عقاید یک نفر در طول زندگی؛ جلوگیری از شهرت ناخواسته و نامطلوب.
از یک طرف، جهت صیانت از حقوق اجتماع و از دید امنیت اجتماعی و امنیت عمومی در مورد پیگیری و ردیابی مجرمین رایانهای و تروریستها، مانیتور کردن و رصد شبکه و داخل شدن در حریم خصوصی افراد اهمیت دارد و از طرف دیگر، این نظارتها با مصالح زندگی شخصی و احترام به شخصیت و حریم خصوصی افراد و آزادی آنها در تضاد است.
(Wallace, 2008, p117) بینامی، به اشخاص اجازه میدهد افکار و تواناییهایشان را در فضای مجازی اظهار کنند؛ به طوری که در بسیاری از موارد، این خود اظهاری بدون هویت مجازی ممکن نبود؛ برای مثال، یک نویسنده زن که نام مستعار یک مرد را برای خود انتخاب میکند، در اینجا نام مستعار، یک روش مطمئن بینام ماندن است و چنین شخصی اگر بینام نبود، ممکن نبود که کارهایش پخش شود و با استقبال عمومی روبرو شود.
پیامدهای منفی هویت مجازی بعضی پیامدهای منفی هویت مجازی عبارتاند از: ـ بینامی میتواند برای حفاظت افراد در برابر آثار کیفری و عواقب اعمالشان استفاده شود.
ـ بینامی میتواند برای ایجاد ارتباطاتی بر خط و بینام جهت انجام کارهای غیر قانونی استفاده شود، مثل جستجو کردن بچهها، به منظور سوء استفادههای جنسی، کلاهبرداری و گروکشی یا جستجوکردن افرادی که ساده لوح باشند و بتوان آنها را فریب داد.