چکیده:
نزدیک به سه قرن است که مناقشه چچن با روسیه استمرار یافته است. چچنها از همان زمان که در نتیجه جنگهای استعماری، سرزمینشان به اشغال درآمد تا به امروز، سودای استقلال طلبی در سر دارند و برای رسیدن به این هدف، لحظهای از مبارزه دست نکشیدند و حتی به اقدامهای خشونت آمیز نیز متوسل شدند که البته از سوی روسها بی پاسخ گذاشته نشد و سرکوب شد. اما عاملی که چچنها را در بین قومهای مختلف روسیه متمایز کرده است، تندرو بودن آنها و شدت ادعای استقلال داشتن آنها است. این پژوهش در پی پاسخ به دو سؤال اصلی است؛ نخست چرا دولت روسیه مایل به اعطای استقلال به چچنها در چند سال مبارزه آنان برای کسب استقلال نیست؟ دیگر اینکه علت استقلال خواهی چچنها چیست؟ فرضیههای پژوهش این است که روسیه میخواهد از ظرفیت های چچن برای مواضع تدافعی خودش در مقابله با تهدیدها و چالشهای موجود در حیات خلوت خود استفاده کند. و دیگر اینکه، سیاستهای دولت مرکزی از دلایل اصلی استقلال خواهی چچنها است.
It has been almost three centuries since conflict has arisen between Chechnya and Russia. Since occupation of their country as a result of colonial wars، Chechens have dreamed of gaining independence. To this end، they have always been involved in the fight and even resorted to violent actions that were harshly suppressed by the Russians. The factor that distinguishes Chechens from other Russian tribes is their radicalism and endless quest for independence. The study aims at responding to the two following main questions. First، Why Russian government stops short of granting independence to Chechens following several years of combat? And Next، What is the reason behind Chechens quest for independence? The research hypotheses are as follows: Russia intends to use Chechnya’s potentials for its defensive stances against current threats and challenges in its backyard. The central government’s policies are among the main reasons behind Chechens’ demand for independence.
خلاصه ماشینی:
چچنها از همان زمان که در نتیجه جنگهای استعماری، سرزمینشان به اشغال درآمد تا به امروز، سودای استقلال طلبی در سر دارند و برای رسیدن به این هدف، لحظهای از مبارزه دست نکشیدند و حتی به اقدامهای خشونت آمیز نیز متوسل شدند که البته از سوی روسها بی پاسخ گذاشته نشد و سرکوب شد.
این پژوهش در پی پاسخ به دو سؤال اصلی است؛ نخست چرا دولت روسیه مایل به اعطای استقلال به چچنها در چند سال مبارزه آنان برای کسب استقلال نیست؟ دیگر اینکه علت استقلال خواهی چچنها چیست؟ فرضیههای پژوهش این است که روسیه میخواهد از ظرفیت های چچن برای مواضع تدافعی خودش در مقابله با تهدیدها و چالشهای موجود در حیات خلوت خود استفاده کند.
چچن را باید یک مورد استثنائی در میان 89 واحد فدراسیون بهحساب آورد: نخست این که اولین جمهوری است که بهصورت رسمی استقلال خود را از فدراسیون شوروی اعلام کرد و برای استقلال خود به جنگ مسلحانه با مسکو پرداخت.
این حادثه از دو بعد متفاوت بر روند تحولات در چچن تأثیرگذار بود: نخست اینکه این رویداد موجب شد که روسیه برای نخستینبار نقش پیشرو و رهبری کننده آمریکا را در یک اقدام بینالمللی(نبرد علیه طالبان) تأیید کند و با نشان دادن چراغ سبز به کشورهای آسیای مرکزی، امکان حضور نیروهای آمریکایی را در این منطقه فراهم کند.
دولت آمریکا معتقد است که بحران چچن میتواند زمینه مناسبی برای پیگیری منافع راهبردی این کشور با هدف پیوند منطقه قفقاز با علاقههای سیاسی، اقتصادی، و نظامی فراهم کند.