خلاصه ماشینی:
"سپس با توجه به شاخصها و مؤلفههای توسعهی فرهنگی که در فصل دوم بیان شده است،در فصل سوم رابطهی اسلام با این شاخصها مورد بررسی قرار گرفته است؛و سرانجام در فصل چهارم از تمام مباحث پیشین، جمعبندی و نتیجهگیری شده است.
در پایان نیز نویسنده به این جمعبندی رسیده است که مهمترین آموزههایی که در پرتو آنها توسعهی فرهنگی تحقق مییابد و مورد تأیید دین مقدس اسلام نیز هست،عبارتند از: نگرش علمی و عقلی به مسائل و پدیدههای این جهانی پرهیز از جزماندیشی آمادگی برای تغییر،تحول و نوآوری توجه به دنیا و مسائل مادی تعهد نسبت به کار و تلاش تعامل فعال و سالم با فرهنگهای دیگر باور به کرامت انسانی و آزادی بیان 2.
از آنجا که نظریههای جامعهشناسان غربی دارای پیشینهی 200 ساله است،لازم است ادبیات حاکم بر این حوزه، به عنوان مقدمهی ورود به بحث نظم اجتماعی در اسلام بررسی شود.
فصل نخست به بیان کلیات تحقیق اختصاص یافته است؛در فصل دوم دیدگاههای عمده در باب سرمایهی اجتماعی تبیین و در برخی موارد نقد شده است.
فصل چهارم به بررسی دیدگاه اسلام در مورد سرمایهی اجتماعی اختصاص یافته و عناصر مختلف آن بررسی شده است.
در خاتمهی این نوشتار به این نتیجه رسیده است که در آموزههای اسلام،راهکارهای متعدد و متنوعی برای نهادینهسازی سرمایهی اجتماعی در جامعه بیان شده که در هیچ مکتب و نظریهی بشری،نظیری ندارد.
نتایج دیگر تحقیق نشان میدهد که مطابق دیدگاه صاحبنظران سرمایهی اجتماعی،هدف غایی سرمایهی اجتماعی کسب سرمایهی مالی یا انسانی است نه چیزی فراتر از آن؛یعنی در نهایت هدف سرمایهی اجتماعی به حل مشکلات حیات این جهانی انسان محدود میشود."