چکیده:
حوزه علوم دین یک نهاد فراملی است که از یک طرف از دیرینگی برخوردار است و از طرفی
نیز در ابعاد جهانی مورد التفات، احترام، انتقاد و عنایت و دشمنی است که در آن،
آموزش و مقوله پژوهش نیز پا به پای مقارنت و معاضدت تحولات آن مورد عنایت بوده است.
در حال حاضر توجه به امر پژوهش در حوزه علوم دین عمیقتر و دغدغه اصلی فرهیختگان
این دانشگاه عظیم ملی و بینالمللی است که خود نقطه عطفی در فرایند تکاملی و تحولی
این نهاد مقدس و تاثیر گذار دانشگاهی و حوزوی است.
نگارنده ضمن مفهوم شناسی و پیشینه کاوی واژه حوزه دین در آغاز مقاله، عمده بحث را
به سمت و سوی مقوله پژوهش جهت داده و با بیان مساله و اهداف و اهمیت و محوریت موضوع
و سپس واژهشناسی در صدد تبیین نظام علمی روش تحقیق در حوزه علوم دین و ارائه
ساختارهای مناسب «نظام پژوهشی» در این عرصه است که این مهم با تبیین ماموریت نظام
پژوهشی و اهداف آن و وظایف مدیریت دانایی محور و پژوهش مدار صورت گرفته و سپس
مدلهای خط مشی گذاری نظام پژوهش و مؤلفههای جامع را در چهارده محور مورد بررسی
قرار داده و به مقوله آموزش و تأثیر آن در پژوهش حوزه اشاراتی نموده است.
خلاصه ماشینی:
"آموزش روشمند پژوهش در حوزه علوم دین یکی از دغدغهها در باب پژوهش و در حوزه معارف اسلامی این است که با عنایت به اهمیت و ضرورت پژوهش و طراحی نظام پژوهشی و از طرفی هم قدمت و فعالیت حوزه علوم دین و ضرورت امروزین مقوله تحقیق و تناسب با وضع موجود، پژوهش در چه دورههایی از آموزش مطرح است؟ در پاسخ به این دغدغه طرح چند مسأله مقدماتی مهم است: نکته اول: آموزش پژوهشگری امری است عام و شامل همه افراد یک حوزه فکری می شود؛ لذا در حوزه علوم دین بهتر است که این آموزشها به صورت واحدهای درسی (به پیشنهاد نگارنده) در حد 10 واحد در طول تحصیل تا قبل از دوره دکتری ارایه و تدریس شود و بعد از آن در سطوح ذیل باشد: پیش نیاز (پژوهش): به ارزش 2 واحد درسی، ویژه ورودی های کارشناسی؛ روش تحقیق مقدماتی: به ارزش 2 واحد درسی، ویژه دانشجویان سال سوم کارشناسی؛ روش تحقیق تخصصی: به ارزش 2 واحد درسی سال چهارم کارشناسی؛ روش تحقیق پیشرفته 1: به ارزش 3 واحد درسی، ویژه ورودی های سال اول کارشناسی ارشد؛ روش تحقیق پیشرفته 2: به ارزش 3 واحد درسی سال آخر کارشناسی ارشد."