چکیده:
صندوق بینالمللی پول به همراه بانک جهانی در جهت ثبات بازارهای مالی، استانداردها و اصول مختلفی را در حوزههای گوناگون مالی و اقتصادی ارائه کردند. یکی از حوزههایی که در این راستا مورد توجه قرار گرفته است، استانداردسازی انتشار دادهها و تولید آمار است. در این مقاله استانداردهای موجود در خصوص انتشار دادهها معرفی و تحلیل میشوند. این استانداردها شامل استانداردهای انتشار دادههای مخصوص (SDDS)، سیستم انتشار دادههای عمومی (GDDS) و چارچوب ارزیابی کیفیت دادهها (DQAF) میباشد. با توجه به این استانداردها وضع کشورهای دیگر و همچنین ایران در انتشار دادهها بررسی شده است.
خلاصه ماشینی:
Special Data Dissemination Standard سيستم انتشار داده هاي عمومي (GDDS)١ در سال ١٩٩٧ و سايت منابع کيفيت دادها (DQRS)٢ از استانداردها و قالب هايي بودند که صندوق بين المللي پول معرفي کرده است .
دسترسي عمومي در سيستم SDDS به منظور دسترسي ساده و يکسان به آمارها و داده هاي منتشر شده براي عموم مردم ، استاندارد SDDS دو راه حل پيشنهاد کرده است : − ارائه تقويم پيش آگاهي ١ در خصوص انتشار داده ها از آنجايي که ارائه اين تقويم باعث مي شود که استفاده کنندگان از آمارها برنامه ريزي و سازماندهي بهتري در مورد فعاليت ها و تحليل هايشان داشته باشند، اين تقويم براي کاربران آمار مفيد مي باشد.
استانداردهاي GDDS نيز مانند استاندارد SDDS دو راهکار ارائه تقويم پيش آگاهي در خصوص انتشار داده ها و ارائه همزمان به تمام گروه هاي ذينفع و استفاده کنندگان از آمار را مطرح مي کند با اين تفاوت که الزامات موردنياز براي بکاربردن هريک از اين اقدامات در استاندارد GDDS کمتر است .
ج)درستي داده هاي منتشر شده در سيستم GDDS استاندارد GDDS همانند استاندارد SDDS چهار راهکار عملي ، انتشار شرايط و ضوابطي که آمارهاي رسمي در آن توليد مي شود، شناسايي دسترسي هاي داخلي بخش هاي دولتي قبل از انتشار داده ها، شناسايي گزارش هاي وزارتي در خصوص ارائه آمار و تهيه اطلاعات درباره تجديدنظر و تغييرات عمده در روش شناسي جمع آوري و محاسبه آمار را در اين خصوص ارائه مي کند با اين تفاوت که در استانداردهاي GDDS الزامات کمتري وجود دارد.