خلاصه ماشینی:
"آنگاه(پس از درگذشت پدر)از بادکوبه رهسپار مشهد مقدس گشت،و در مدرسه خیراتخان ساکن شده به تحصیلات خویش ادامه داد،و متون مختلف سطح را، با جدیت تمام،نزد استادان حوزه مشهد در آن زمان، به پایان رسانید و از آن پس در درسهای خارج فقه و اصول این استادان بزرگ و فقهای عظیم الشأن شرکت جست: 1-میرزا محمد آقازادهء خراسانی.
و با اینکه همواره از پذیرش مقلدانه رویگردان بود،و بر بحث و فحص و پیگیری ورد و ایراد اصرار میورزید،و از مستشکلین عمده و مصر درس میرزای اصفهانی بود،به مبنای علمی این استاد بلند مقام،در انتقاد بر دادههای فلسفی و عرفانی، گرایشی عمیق به هم رسانید،و در حق آن عالم ربانی و متأله قرآنی،به عظمتی خاص معتقد گشت.
شهید نواب صفوی نیز به ایشان به عنوان یک مرد خدا،و یک عالم مجاهد و بیپروا، ارادت میورزید،و میان آنان پیوستگیی استوار بود،و در مبارزه علیه نظام منحط و دین ستیز پهلوی همکاریهایی داشتند،که باید شرح آنها در جای خود گفته آید.
و این بنده بجز اطلاعاتی که خود از این استاد داشت،به هنگام نوشتن این زیستنامه،از فرزند برومند ایشان،جناب حجة الاسلام و المسلمین،آقای حاج شیخ رضا محامی نیز درخواست کرد،تا شرح حالی از پدر بزرگوار خویش مرقوم دارند.
از آن پس به حوزهء درس خارج فقه و اصول و معارف آیة الله میرزا مهدی اصفهانی حاضر گشت و تا پایان عمر این استاد(19 ذیحجهء 1365 ق)یعنی نزدیک به ده سال از محضر وی استفاده کرد،و مبانی اصولی میرزای نائینی را،و همچنین فقه و معارف اهل بیت«ع»را فرا گرفت."