خلاصه ماشینی:
"اما باید توجه داشته باشیم که در طول آتشبس مسعود پایگاههای مختلفی را در شمال افغانستان ایجاد کرد و این ضربه بزرگی بود بر نیروهای روسی و دولت کمونیستی.
میر حامد حسین میری،پژوهشگر افغان: «به رغم این که مردم افغانستان چهاردهسال خون دادند و با شوروی سابق جنگیدند،اما گفته میشود که بعد از پیروزی صرفا پای شوروی از افغانستان قطع شد و دستش باقی ماند؛چرا که مسعود در مبارزه با طالبان ناگزیر از دریافت کمک روسها بود.
مهندس طیب،مواضع شیخ محمود حلبی را درباره قیام پانزده خرداد سال 1342 اینگونه تشریح میکند: «از ابتدای این نهضت و از گذشتههای دور،آقای حلبی با ناباوری با آن برخورد میکرد و معتقد بود که نمیشود با رژیم تا داندان مسلح شاه مبارزه کرد و عقیده داشت کسانی که به این راه کشیده میشنوند،خونشان را هدرمیدهند و کسانی که افراد را به این راه میکشانند، مسئول این خونها هستند و معتقد بود که کار صحیح،فعالیتهای فرهنگی و ایدئولوژیک است نه مبارزه علیه رژیم.
زمانی که مردم غرق در شور و هیجان پیروزی انقلاب و تحقق آرمانهایشان بودند، این گلابدرهای بود که بدون دریافت سفارش از کسی،شروع به نگارش و مستندسازی شعارها و رویدادهای روزهای پیروزی انقلاب اسلامی کرد.
این جشنواره، موضوع ویژه آمریکاستیزی را محور قرار داده بود و بنابر همین محور،مطلب کوتاهی از پروفسور روژه گارودی برگرفته از کتاب او با عنوان«آمریکاستیزی چرا؟» چاپ شده که بخشی از آن را میبینید: «آمریکاستیزی نه برخوردی متعصبانه با یک ملت مستقل و نه نوعی ملیگرایی افراطی است."