خلاصه ماشینی:
"(نقشه شماره 2) ج-خطوط مرزی-از نظر تقسیمات ناحیهای و ترسیم خطوط مرزی بین جمهوریها،روسها اساس کار خود را برپایه قلمروهای قومی و فرهنگی قرار داده بودند و سعی داشتند مرز هر واحد قومی،آغاز سرزمین قوم دیگر باشد،اما از آنجا که اساسا مفاهیم قوم و ملت از نظر انسانشناسی بسیار پیچیده است، مرزبنیدهای مزبور بهیچوجه نتوانست بطور کامل بر واقعیتهای جغرافیایی و ویژگیهای مشترک انسانی منطبق گردد و به همین دلیل با فروپاشی نظام قدرتمند سابق،به تدریج برخی از دشمنیهای قومی که دارای ریشههای کهن تاریخی بود شدت یافت و منجر به برخوردهای تند و خشن میان اقوام مختلف گردید که بحران قرهباغ و زد و خورد آذربایجان و ارمنستان با مشکل جدایی طلبان دنستر (Dnestr) در جمهوری ملداوی از آن جمله است.
رویهمرفته به دشواری میتوان یک عامل مشخص فیزیکی یا انسانی را بعنوان ویژگی مشترک در منطقه وسیع آسیای میانه معرفی کرد،زیرا به اندازهای که از نظر شرایط اقلیمی،جلگههای پست و شنزارهای ترکمنستان و ازبکستان با دامنههای سرسبز کوههای بلند تاجیکستان و قرقیزستان تفاوت دارد،به همان میزان نیز میتوان به وجود اختلاف میان نژاد،زبان،ملیت منشاء اجتماعی ساکنین بخشهای گوناگون این سرزمین پیبرد.
(جدول شماره 1) همانگونه که جدول فوق نشان میدهد،در مجموع،جمعیت این منطقه به نسبت وسعت آن کم است و نحوه توزیع آن نیز یکنواخت نمیباشد،بخشهای وسیعی از جمهوریهای مزبور بویژه در شمال و غرب این سرزمین به علت غلبه آب و هوای خشک صحرایی و وجود شنزارهای گسترده،خالی از سکنه یا دارای جمعیت کمی است،در حالی که نواحی مرکزی و شرق بدلیل (بهتصویرصفحهمراجعهشود) جدول شماره(1)-مشخصات عمومی و ترکیب جمعیتی جمهوریهای آسیای میانه14 (بهتصویرصفحهمراجعهشود) برخورداری از شرایط مطلوب جغرافیایی و وجود اراضی حاصلخیز،از دیرباز بعنوان کانونهای عمده جمعیت و پایگاههای فرهنگی و اقتصادی،از اهمیت بسزایی برخوردار بوده است."