خلاصه ماشینی:
در این مقاله ابتدا ضمن بیان تاریخچة زبان فرانسه و کشورهای فرانسوی زبان که در اصطلاح به آنها کشورهای «فرانکوفون» گفته میشود، به بررسی پیشینة استقرار این زبان در ایران، دلایل استقرارش بهعنوان زبان خارجی اول و سپس دوم در زمینههای سیاسی و علمی میپردازیم و همچنین نگاهی اجمالی به عوامل مؤثر در افول و جایگزینی آن با زبان انگلیسی خواهیم داشت.
نخستین مراحل ارتباط زبانی و فرهنگی ایران و فرانسه در فرانسه با تأسیس گروه عربی در سال ١٥٨٧ در مدرسة سلطنتی٦، برخی دانشمندان و اهل قلم به یادگیری زبان فارسی علاقهمند شدند.
تا زمانی که هیچگونه روابط مستقیمی بین ایران و فرانسه برقرار نشده بود، یادگیری زبان فارسی برای فرانسویان بسیار دشوار بود و آنها برای این کار باید زمانی طولانی را در ترکیه، خصوصاً در قسطنطنیه میگذراندند.
RICHARD Francis, “Aux origines de la connaissance de la langue persane en France” in, Luqmân III, Téhéran, automne-hiver, 1986-7.
“Le rôle du Dâr-o-fonud dans l’expansion du français en Iran” in, Luqmân III, n2, Téhéran, printemps-été 1987.
NAVVABI Davud, “L’enseignement du francais en Iran” in, Luqmân III, n2, Téhéran, printemps-été 1997.
pdf پیشینة تدریس زبان فرانسه و احداث مدارس فرانسوی در ایران به حدود ۳۰۰ سال پیش میرسد.
در دورة قاجار، این زبان بهعنوان زبان اول خارجی بهکار میرفت / یکی از مواردی که به اشاعة زبان فرانسه در ایران کمک کرد، تأسیس مدرسة دارالفنون و مطرح شدن ترجمه در ایران است.
بسیاری از نویسندگان و شعرای کشورهایی که زمانی مستعمره بودند، به این زبان شعر میگویند و رمان مینویسند / دارالفنون یکی از اولین مدارسی است که در ایران به سبک و سیاق دانشگاههای اروپایی تأسیس شد.