خلاصه ماشینی:
"جدا از تمام تفاوتهایی که ممکن است میان این دولتها و حکومتهاوجود داشته باشد،در یک مورد یعنی چگونگی برخورد با مهاجران و پناه جویان،اختلاف چندانی بین آنها نیست و همگی یکزبان با وحدتی بیسابقه،جامعۀیکپارچۀ اروپا را چون قلعهای محصور برای اروپائیها میشناسند.
در پی قرارداد ماستریخت،جامعۀ یکپارچۀ اروپا این امکان را خواهد یافتکه نه تنها بسیار بیشتر مؤثرتر از گذشته مهاجرت را کنترل کند،بلکه شواهدو قرائن موجود نشان میدهد که وضع زندگی برای مهاجران قانونی حتی بهمراتب سختتر از گذشته خواهد شد.
در سوئیس،در سال 1992،موارد متعددی ازحملات نژاد پرستانه صورت گرفت و حتی دو پناه جو به قتل رسیدند ولی پلیسسوئیس مدعی شد که اینرویدادها ربطی به مسائل نژادی نداشته و فقط ناشیاز«بد مستی»بوده است.
در نتیجۀ بدآموزیهائی از این دست بود که جواناننئونازی که با بمبهای آتشزا به یک اردوگاه پناه جویان حمله کرده بودند،کوشیدند جنایت خود را تحت پوشش«تنبیه کسانی که از مغازه میدزدند»توجیه نمایند.
14 مارس:«دراگومیر کریستی نل»،پناه جوی 18 سالۀ اهل رومانی،درحملۀ نئونازیها به اقامتگاه پناه جویان در نزدیکی روستوک به قتل رسید.
در مقام جمعبندی میتوان گفت که در سال 1992،67 نفر و نتیجهخشونتهای نژادی در اروپای غربی به قتل رسیدهاند که عوامل آن را میتوانبه صورت زیر دستبندی کرد: نژاد پرستان و نئوفاشیستها 49 تنپلیس 8 تنخودکشی 3 تنکمبود امکانات بهداشتی 1 تننامعلوم 6 تنچه باید کرد؟امید است که اروپا دیر از خواب غفلت بیدار نشود**توضیح:در تهیه این مقاله از اطلاعات،آمار و ارقام مطرح شده در کتاب زیراستفاده شده است ,eporuE weN ehT:gnihctawetatS,."