خلاصه ماشینی:
"لذا فرآیند توسعۀ اقتصادی این کشورها در دورۀ جدید،حساستر،دشوارتر و بیشتر قابل ملاحظه شده و با توجه به اینکه حتی در قلمرو قدیم گات نیز فرآیند توسعۀ این کشورها نیازمند توان رقابت بینالمللی و بنیۀ اقتصادی کافی برای تحرک در جهان آزاد میباشد،این توان مورد نیاز در سایۀ تحولات اخیر گات،دارای ابعاد وسیعتری شده است و کشورهای درحال توسعه باید با آمادگی بیشتری خود را درگیر روابط جهانی سازند.
کشورهای درحال توسعه بهدلیل مشکلات عمدتا ساختاری و زیربنایی و نداشتن قدرت تحرک و رقابت درسطح بینالمللی و لزوم اجرای سیاستهای تثبیت اقتصادی،کنترل،دخالت،وجود مقررات و محدودیتهای تعرفهای و غیرتعرفهای،اولویتبندی و نظارت دولت بر اقتصاد و روند انباشت سرمایه،در قلمرو جدید گات درمعرض خطر جدی قرار گرفتهاند و بایستی با تفکر بیشتر،اتخاذ تدابیر مناسب و برنامهریزی صحیح،راهی را درقبال شرایط بینالمللی برگزینند که حداقل مانع بروز زیانهای بیشتر برای آنها گردد.
تحت شرایط کنونی،کشورهای درحال توسعه باید برای تجهیز خود،در انتخاب استراتژی مناسب بکوشند و بهطور مستمر درجهت تقویت وضع اقتصادی و افزایش توان رقابتی خود و کسب قدرت مورد نیاز در عرصۀ بینالمللی تلاش نمایند و با شرکت در اتحادیههای منطقهای یا تشکیل چنین اتحادیههائی،رفتهرفته تجربه کسب کنند و پس از دستیابی به رشد و تولید انبوه و تجارب لازم،به گات بپیوندند.
صورت پذیرد(چون این عوامل ساختاری منجربه رشد و تحول بهرهوری تولید و تقویت قدرت رقابت کالاهای ملی در سطح بینالمللی میگردد و افزایش صادرات و رشد اقتصادی را باعث میشود)، و پس از گذراندن این مراحل،برپایۀ تفکر و برنامهریزی برای گزینش سیاستهای مناسب تجاری باتوجه به اوضاع و احوال اقتصادی-اجتماعی جامعه و ساختار آن و تجهیز اقتصادی-بازرگانی درجهت دستیابی به توان رقابت بینالمللی و تجارب لازم(ازطریق تشکیل اتحادیۀ منطقهای با تعدادی از کشورهای درحال توسعه)به گات ملحق شود."