خلاصه ماشینی:
"9بر اساس تحقیقی که اخیرا توسط مرکز مطالعات انرژی جهانی صورت گرفته،در صورتی که تولید نفت داخلی آمریکا تغییری نکند وابستگی آن کشور به خاورمیانه(در واقع خلیج فارس)به 43% کل واردات نفتی ایالات متحده در پایان قرن بیستم خواهد رسید.
ارتباط ویژهء آمریکا با عربستان که بعدا با کشورهائی چون کویت و امارات عربی متحده نیز برقرار شد باعث گردید که دلارهای نفتی این کشورها که عمدتا از جیب کشورهای اروپائی و ژاپن خارج شده بود به بازارهای مالی و تولیدی آمریکا بازگردد و لذا تسلط اقتصادی این کشور بر رقبای صنعتی خود تا حدی حفظ شود.
25 تز اصلی این مقاله این است که هر چند عربستان در اوایل دههء هفتاد به علت فشارها از داخل اوپک و بر اساس منافع اقتصادی با افزایش قیمتها موافقت کرد،اما در سالهای عبد سیاستهای آن کشور در رابطه با قیمت نفت با منافع و سیاستهای آمریکا هماهنگی یافت.
همزمان،مقامات خزانهداری و بیش از همه ویلیام سایمون (William Simon) که در آن زمان معاون وزیر خزانهداری و رئیس کمیتهء نفت در کاخ سفید بود اظهار داشتند که افزایش قیمتهای نفت برای آمریکا خطری ندارد زیرا دلارهای نفتی بدست آمده توسط کشورهای عرب صادرکنندهء نفت از طریق بانکها و مؤسسات مالی آمریکا به این کشور باز خواهد گشت.
به عقیدهء وی این سیاست بر اساس سه هدف تنظیم شده بود:اول اینکه گسترش منابع جدید نفت منوط به افزایش بهای نفت خاورمیانه بود؛دوم اینکه افزایش قیمتها توازن رقابت اقتصادی آلمان و ژاپن را که سخت وابسته به نفت وارداتی بودند کاهش میداد؛و سوم اینکه افزایش قیمت نفت،منافع اقتصادی زیادی برای آمریکا در مقابل رقبای صنعتیاش یعنی ژاپن و اروپای غربی و نیز دول عمدهء خاورمیانه یعنی عربستان و ایران خواهد داشت."