چکیده:
از سال 1979، زمانی که انقلاب ایران، به وقوع پیوست، تا سال 1994 ریال ایران بیش از 30 برابر ارزش خود را از دست داد.آیا میتوان این کاهش ارزش را با تئوری اقتصادی توضیح داد؟ در این مقاله، روش پولی تعیین نرخ ارز را با استفاده از دادههای سالانه برای دوره 1990-1959 و تکنیکهای انگل-گرنجور همگرایی متقابل یوهانسن مورد بررسی قرار میدهیم که نشان میدهد همه متغیرهای موجود در مدل، ارتباطی بلند مدت با نرخ ارز دارند و از طرح روش پولی تعیین نرخ ارز تبعیت میکنند.
خلاصه ماشینی:
"آیا میتوان این کاهش ارزش را با تئوری اقتصادی توضیح داد؟ در این مقاله، روش پولی تعیین نرخ ارز را با استفاده از دادههای سالانه برای دوره 1990-1959 و تکنیکهای انگل-گرنجور همگرایی متقابل یوهانسن مورد بررسی قرار میدهیم که نشان میدهد همه متغیرهای موجود در مدل، ارتباطی بلند مدت با نرخ ارز دارند و از طرح روش پولی تعیین نرخ ارز تبعیت میکنند.
بررسی نتایجبرای تعیین اینکه آیا نرخ تبدیل ریار دلار از همان مسیری که روش پولی مدعی است پیروی میکند یا نه ما سعی میکنیم معادله(8)را با استفاده از دادههای سالانه برای دوره 1959 تا 1990 و تکنیک همگرائی متقابل انگل-گرنجر (1987,regnarG-elgnE) و یوهانسن (1988,nesnahoJ) مورد برازش قرار دهیم.
برای تعیین اینکه آیا میتوان نتایج را بسط بدهیم، یک جمله روند را در مدل 2 وارد کردیم، در این حالت آماره FDA ، برابر 42/4-و خیلی نزدیک به مقدار بحرانی است که این نشان میدهد متغیرها همگرای متقابل هستند و با هم رابطه بلند مدت دارند.
با دقت روی ضرایب نرمال شده در جدول 4 روشن میشود که جمله تفاضل پول در پنج مورد از شش مورد دارای ضریب مثبت است و این تأیید کننده روش پولی در تعیین نرخ ارز است، البته ضریبهای برآورده شده در بیشتر موارد کوچکتر از واحد هستند.
دادهها از منبع b به دست آمده است مگر برای سال 1990 که حاصل مشاهده خود نگارنده از یافتههای بررسی حاضر مشخص میشود که اولا کاهش عرضه پول داخلی در ایران کمک میکند که ریال ارزش قبلی خود را بازیابد و ثانیا انتظار میرود افزایش درآمد یا تولید واقعی ایران به افزایش ارزش ریال کمک کند."