چکیده:
با اینکه بیش از 150 سال از برگزاری نخستین تور سیاحتی در لندن
نمیگذرد، این فعالیت توانسته است طی چندین دهه جایگاه قابلتوجهی در مبادلات
اقتصادی و اجتماعی ملل احراز نماید و امروزه به یکی از بزرگترین تحولات اجتماعی در
تاریخ بشریت تبدیل گردد.تعداد جهانگردان بینالمللی که در سال 1950 از 25 میلیون
نفر متجاوز نبود در 1996 به بیش از 594 میلیون نفر، و درآمد حاصل از آن از 1/2
میلیارد دلار به 423 میلیارد دلار آمریکا رسید و درحالحاضر سهم آن از ارزش صادرات
تمام بخشها مگر نفتخام و فرآوردههای نفتی و لوازم یدکی اتومبیل بیشتر است.در این نوشته با استفاده از روشهای توصیفی و اسنادی اهمیت صنعت جهانگردی و آثار
اقتصادی آن را در دنیا و ایران به تجزیه و تحلیل گذاشته و به این نتیجه رسیدهایم
که کشور ایران باوجود برخورداری از تمدن کهن و آثار تاریخی غنی و جاذبههای متعدد
فرهنگی و طبیعی استفاده چندانی از این توانها نمیبرد و بهدلیل وابسته بودن اقتصاد
مملکت به نفت و مشکلات ناشی از غوغاسالاری قدرتهای بزرگ اقتصادی از جمله هیاهوی
نظم نو جهانی و تحریم اقتصادی، با نوسانات شدید درآمد ارزی روبهرو و دچار
ناپایداری اقتصادی است، و درحالی که میتواند از پتانسیلهای جهانگردی خود بهنحو
احسن استفاده کند و این توانها را در خدمت اقتصاد مملکت به کار گیرد و توسعه
جهانگردی را یکی از محورهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود محسوب کند، بهعلت ضعف
برنامهریزی، سهم این کشور از درآمد جهانی این صنعت کمتر از 1 درصد است.
خلاصه ماشینی:
"در این نوشته با استفاده از روشهای توصیفی و اسنادی اهمیت صنعت جهانگردی و آثار اقتصادی آن را در دنیا و ایران به تجزیه و تحلیل گذاشته و به این نتیجه رسیدهایم که کشور ایران باوجود برخورداری از تمدن کهن و آثار تاریخی غنی و جاذبههای متعدد فرهنگی و طبیعی استفاده چندانی از این توانها نمیبرد و بهدلیل وابسته بودن اقتصاد مملکت به نفت و مشکلات ناشی از غوغاسالاری قدرتهای بزرگ اقتصادی از جمله هیاهوی نظم نو جهانی و تحریم اقتصادی، با نوسانات شدید درآمد ارزی روبهرو و دچار ناپایداری اقتصادی است، و درحالی که میتواند از پتانسیلهای جهانگردی خود بهنحو احسن استفاده کند و این توانها را در خدمت اقتصاد مملکت به کار گیرد و توسعه جهانگردی را یکی از محورهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود محسوب کند، بهعلت ضعف برنامهریزی، سهم این کشور از درآمد جهانی این صنعت کمتر از 1 درصد است.
کشور ایران در عینحال که در برنامههای اول و دوم و سوم اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود جایگاه خاصی برای صنعت جهانگردی پیشبینی کرده است و با وجود برخورداری از تاریخ کهن و آثار متعدد تاریخی، فرهنگی، مذهبی و هنری و جاذبههای متعدد گردشگری و از طرفی نیاز شدید اقتصادی- به علت نوسانات شدید قیمت نفت و ناپایداری اقتصادی-درعینحال که یکی از 10 کشور بزرگ جهانگردی جهان است متأسفانه آنگونه که بایسته و شایسته است نتوانسته از این توانها استفاده کند و سهم ما از درآمد جهانی این صنعت تنها 08/0 درصد است."