خلاصه ماشینی:
"برخی نیز این دیدگاه را مطرح میکنند که اگر بخش کشاورزی برای اخذ اطلاعات و رفع نیازها و مشکلات خود مستقیما به سازمانهای ترویج کشاورزی مراجعه کند هزینه این گونه خدمات باید از همان بخش دریافت گردد، ولی اگر سازمان ترویج در ارائه برنامههای خود پیشقدم شود هزینه آن بر عهده سازمان ترویج است(حسینی، 1377).
بریتانیا بریتانیا نمونه دیگری از کشورهای توسعهیافته است که سازمان توسعه و مشاوره کشاورزی (SADA) آن توانست با اعمال سیاستی مبتنی بر دریافت مستقیم بخشی از هزینه خدمات معین ترویجی از کشاورزان، بدون واگذاری فعالیتهای ترویجی به بخش خصوصی کاهش قابل توجهی در هزینههای ترویجی دولتی بدهد.
تجربه کشورهای فوق برای ارزیابی خصوصیسازی در کشور بسیار مفید است و باید دید آیا در کشور ما نیز با توجه به ساختار خاص روستایی، خصوصیسازی میتواند مفید باشد؟ زیرا سیاست خصوصیسازی ترویج کشاورزی در مواردی موفق خواهد بود که سیاست آزادسازی در بخش کشاورزی حاکم باشد.
بخش خصوصی به شیوههای مختلف میتواند در ترویج کشاورزی نقش داشته است؛برای نمونه به صورت مؤسسات اقتصادی بزرگ و کوچک، صنایع تولید کننده نهادههای کشاورزی، مسسات و خدمات کشاورزی، صنایع تبدیلی، شرکتهای بازاریابی، تعاونیهای تولید، انجمنهای کشاورزی و سازمانهای داوطلب که هر کدام با توجه به شرایط خاص اقتصادی و سیاسی موجود میتواند در قالب بخش خصوصی فعالیت داشته باشد(پیرو شعبانی، 1377).
راجرز به این نکته اشاره میکند که ترویج خصوصی تحت شرایط خاصی و به فرض وجود کشاورزان تجاری و بزرگ میتواند در ارائه خدمات ترویجی در تولیدات کشاورزی و توسعه روستایی مؤثر باشد."