خلاصه ماشینی:
"19 در فصل هفتم(نگرش به جامعهء بزرگ شرق)، نویسنده ضمن بررسی اوضاع و تحولات سیاسی- اجتماعی کشورهای افغانستان و پاکستان و مشاهدهء بی ثباتی در کشورهای مذکور و نیز مقایسهء تطبیقی سطوح توانمندیهای قدتهای بزرگ آسیا و از جمله ژاپن،چین و هند،به طرح چند پرسش میپردازد:با توجه به تبیین سیاسی-اقتصادی همسایگان شرقی و همچنین قدرتهای مهم آسیایی،جمهوری اسلامی ایران تا چه اندازه میتواند از مفاهیمی مانند ائتلاف و اتحاد در صحنهء آسیای،از چه منظر و زوایایی قابل طرح است؟به چه دلایلی ممکن است این کشورها به سرمایههای مادی و معنوی ایران توجه کنند؟ نویسنده،ضمن بررسی روندهای موجود در منطقهء یاد شده،به این نتیجه میرسد که«قدرتهای بزرگ آسیایی،نوع عمل ایران در منطقهء خاورمیانه را به سرنوست امنیتی و اقتصادی خود،متصل نمیدانند تا حساسیتی به ایجاد ائتلاف در زمینههای سیاسی داشته باشند.
از دیگر ویژگیهای این کتاب میتوان به موارد ذیل اشاره نمود: 1)شناسایی و شناساندن تنگناهای نظری و عملی بر سر راه تحقق اهداف سیاسی خارجی جمهوری اسلامی ایران؛ 2)تمرکز بر مسائل اصلی و اساسی سیاست خارجی ایران و پرهیز از پراکنده گویی و قلک فرسایی؛ 3)ارائهء پارادیم،متناسب با ظرفیتها و توانمندیهای نظام جمهوری اسلامی ایران؛ 4)بهرهگیری از رهیافت واقعگرایی سیاسی و آرمان گرایی اخلاقی در نوع نگاه،تجزیه و تحلیل و شیوهء تقریر و ارائهء مطالب؛ 5)عنایت به روندهای موجود و حاکم بر نظام بینالملل در مناطق مهم جهان و از جمله خاورمیانه و خلیج فارس،آسیای میانه و قفقاز؛ 6)ارائهء راهکار در خصوص هرگونه هماهنگی، ائتلاف و اتحاد در سیاست خارجی ایران،و هزینهها و پیامدهای آن؛ 7)سندیت،ارجاعات بسیار،تازگی و تنوع منابع مورد استفاده در تحقیق."