خلاصه ماشینی:
"اول آنکه در هنگام تصویب منشوراعمال تروریستی ابعاد گستردهای نداشت و به تبع،آثار سوء آن مورد توجه جامعۀ جهانی قرار نگرفت،و دوم اینکه در بسیاری موارد گروههایی به خشونتمتوسل میشدند که طالب رهایی از استعمار بودندو شاید اقداماتشان از نوعی مشروعیت بین المللی&%18323ESEG183G% مروری اجمالی براقدامات مجمععمومی و شورایامنیت در مقابله باتروریسم بینالمللیدیدخت صادقی حقیقیعضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی مقدمه جامعۀ جهانی از دیرباز به تروریسم به عنوانپدیدهای نابهنجار و غیر انسانی که بطور جدیدموکراسی و آزادیهای عمومی را به خطرمیاندازد،نگریسته است.
اتخاذ تدابیر قهرآمیز براساس فصل هفتممنشور ملل متحد برای مقابله با تروریسمبینالمللی با توسعۀ فعالیتهای تروریستی،بویژه درسرزمینهای اشغالی و حضور و شکلگیریگروههای تروریستی در افغانستان و افزایش اعمالتروریستی در این کشور،از سال 1998 شورایامنیت توجه بیشتری به تروریسم بینالمللی نمودهو تدریجا عکسالعمل شدیدتری در زمینۀ برطرفساختن آن از خود نشان داده است.
اتخاذ تدابیر قهرآمیز براساس فصل هفتممنشور ملل متحد برای مقابله با تروریسمبینالمللی با توسعۀ فعالیتهای تروریستی،بویژه درسرزمینهای اشغالی و حضور و شکلگیریگروههای تروریستی در افغانستان و افزایش اعمالتروریستی در این کشور،از سال 1998 شورایامنیت توجه بیشتری به تروریسم بینالمللی نمودهو تدریجا عکسالعمل شدیدتری در زمینۀ برطرفساختن آن از خود نشان داده است.
seR/CS (51) (52)لازم به ذکر است که بین دو دولت سودان و اتیوپی درتاریخ 1964 معاهده استرداد منعقد شده است و مبنای در واقع نفوذ و فشارایالات متحدۀ آمریکا درهدایت شورای امنیت درمقابله با تروریسم موجبشده است که این رکن دستبه اقدامات موردی وگزینشی بزند و با این معضلبین المللی برخوردی دوگانهداشته باشد."