خلاصه ماشینی:
"گزارش همیاری فنی پیشنهاد میکند که کوپن سالیانهای به میزان 611 کیلوگرم نان برای هرفرد شهری و روستایی(در مناطقی که با کمبود گندم مواجه هستند)تهیه و در اختیار افراد گذاشته شود؛گزارش همچنین این توصیه را میکند که یارانه فقط به چهار نوع نانی تعلق گیرد که طبقه فقیر آنها را بیشتر مصرف میکند(نان تافتون،لواش،بربری و خشک).
حال پرسشهای قابل طحر در مورد ایران چنیناند:آیا الگوی جدیدی در مورد هزینههای مواد غذایی خانوارهای مناطق شهری و روستایی وجود دارد؟آیا به لحاظ سیاسی بهبود هدفگذاری یارانههای غذایی از طریق محدود کردن یارانه نان به چهار نوع نان اصلی مورد مصرف طبقه فقیر (تافتون،لواش،بربری و خشک)و محدود کردن توزیع کوپن به کودکان زیر 01 سال،زنان باردار و شیرده،ناتوانان و سالمندان،امکانپذیر است؟ برخی از پیشنهادهایی که میتوان در این زمینه ارائه کرد عبارت است از: الف)حفظ نان در نظام سهمیهبندی موجود و محدود کردن مقدار جیره به حدود 041 کیلوگرم برای هرفرد در سال.
از آن جایی که دستگاههای خدمات عمومی به نوعی نسبت بدهی به سهام بسیار پایینی دارند(اکثر هزینههای سرمایهگذاری آنها از طیق بودجه تأمین میشود)،قیمتهای بالاتر،خیلی زود به نقدینگی بیشتر تبدیل میشود و در صورت نبود کنترلهای اداری و مالی کارآمد و قوی مشکل اصلی چگونگی استفاده از این منابع اضافی درآمدی در بنگاههای عرضهکننده انرژی خواهد بود(ممکن است بنگاههای مذکور قدرتمند و از خود مختاری قابل ملاحظهای برخوردار باشند).
پیشنهاد دیگر آن است که نظام سهمیهبندی به مصرف نفت سفید و گازوئیل(نابع اصلی انرژی طبقه فقیر)محدود شود و برای همه خانوارها یک سهم معنیی از این سوختها را برای مثال بین 03 تا 04 درصد قیمت بازار جهانی فراهم کند."