خلاصه ماشینی:
"مفهومشناسی تطبیقی در حوزهء شهر و شهرنشینی (اصول و مفاهیم) دکتر اسماعیل علی اکبری چکیده از زمانی که احداث شهرها و شهرکهای جدید به عنوان یکی از راه حلهای ساماندهی شهری در ایران مطرح شده،استفاده از واژههای«شهر جدید»و«شهرک جدید»در بسیاری از آثار مکتوب و شفاهی،بهطور گسترده رواج یافته است.
به عبارتی،شهرها و شهرکهای جدید را بر پایهء طرحی سنجیده و از پیش تعیین شده میسازند و این یکی از مهمترین ویژگیهای بنیادی این شهرها و نیز وجه تمایز آنها از دیگر گونههای شهری است؛در حالی که شهرهای قدیمی از پشتوانهء نظام برنامهریزی مدون و مکتوب برخوردار نیستند.
زمان لازم برای ساخت و احداث یک شهر و شهرک جدید،در مقایسه به شهرهای،یکی از مهمترین ملاکهای تشخیص و تفکیک و در عین حال گرایش و اشتیاق شدید به شهرنشینی سبب شده است که بسیاری از شهرها،بویژه کلانشهرها،از نظر جمعیتپذیری، اشتغالزایی،خدماتدهی و توسعهء فضایی در آستانهء پر شدن ظرفیت و حتی فراتر از آن قرار گیرند؛از این رو، یکی از تدابیر کارساز برای کنترل یا تعدیل این مشکل احداث شهرها و شهرکهای جدید است.
2-نقش برنامهریزی آگاهانه و از پیش اندیشیده شده در پیدایش نوشهرها بدیهی است که نه تنها شباهتهای شهرها و شهرکهای جدید،بلکه گوناگونی و تنوع آنها در زمانها و مکانهای مختلف،ارائه مفهوم و تعریفی جامع و فراگیر برای آنها را دشوار میسازد؛اما میان شهرها و شهرکهای جدید تفاوتهایی به این شرح وجود دارد: 1-شهرک،توسعهء پیوسته(متصل)یا ناپیوسته (منفصل)ولی شهر جدید الگوی توسعهء ناپیوسته یا منفصل است."