خلاصه ماشینی:
"چرا چنین در دهه 1990 تا این اندازه پیش رفت و تا به این اندازه هزینه سیاسی پرداخت تا مانع تعیین گزارشگر کمیسیون حقوق بشر برای تحقیق در زمینه وضع حقوق بشر در چین شود؟چرا بیش از یکصد دولت که عضو میثاقها و کنوانسیونها شدند و خود را ملزم به دادن گزارش در مورد وضع حقوق بشر کردند، در برابر انتقادهای نهادهای بین المللی و دیگر دولتها و سازمانهای بین المللی غیر دولتی و نیز وسایل ارتباط جمعی مقاومت میکنند و به آنها پاسخ میدهند، به جای اینکه انتقاد به سبب کوتاهی در مشارکت در سازوکارهای بین المللی حقوق بشر را پذیرا شوند؟راستی چرا کشورهایی چون ایالات متحده به جای اینکه خطر انتقاد و رسوایی ناشی از تخلف از تعهدات خود را بپذیرند با[گنجاندن]تحفظهای نامطلوب از پذیرش تعهدات مربوط به حقوق بشر سرباز میزنند؟ آیا حقوق بشر ایجاد دگرگونی کرده است؟ هنگامی که عناوین صفحه نخست روزنامهها و اخبار تلویزیون به گزارشهایی در زمینه تخلفات شدید از حقوق بشر شامل نسلکشی و دیگر جرائم نسبت به بشریت اختصاص مییابد و هنگامی که گزارشهای روزانه از شکنجه، بازداشت خودسرانه طولانی، نژادپرستی، سوءاستفاده از زنان و بهرهکشی از کودکان ادامه دارد، باید پرسید پس چه چیزی تغییر کرده است؟آیا حقوق انسانها بهتر از نیمسده پیش یعنی پیش از آغاز عصر حقوق بشر رعایت میشود؟ در پایان سده بیستم، حقوق بشر، چنانکه در اعلامیه جهانی تعریف شده، هنوز یک آرمان جهانی است؛آرمان حقوق بشر به سبب نفوذ بین المللی کمابیش در متن قانون اساسی همه کشورها گنجانده شده است و درحال حاضر کمابیش همه کشورها در سطح بین المللی ملزم به احترام و تضمین حقوق بشر شهروندانشان هستند."